Kościół św. Jozafata i św. Praksedy w Zamchu

Kościół św. Jozafata i św. Praksedy
A/1511 z dnia 31.03.1987
kościół parafialny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Zamch

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

Kościół katolicki

Diecezja

Diecezja zamojsko-lubaczowska

Wezwanie

św. Jozafata i św. Praksedy

Historia
Data rozpoczęcia budowy

1842

Data zakończenia budowy

1843

Aktualne przeznaczenie

czynny kościół

Poprzednie wyznanie

prawosławie

Fundator

Konstanty Zamoyski

Dane świątyni
Styl

neogotyk

Ołtarz
• liczba ołtarzy


1

Liczba naw

1

Położenie na mapie gminy Obsza
Mapa konturowa gminy Obsza, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Jozafata i św. Praksedy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Jozafata i św. Praksedy”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Jozafata i św. Praksedy”
Położenie na mapie powiatu biłgorajskiego
Mapa konturowa powiatu biłgorajskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Jozafata i św. Praksedy”
Ziemia50°19′22,0″N 23°01′59,5″E/50,322778 23,033194
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół św. Jozafata i św. Praksedy w Zamchu – rzymskokatolicki kościół w Zamchu, wzniesiony w latach 1842-1843 jako cerkiew unicka, następnie użytkowany jako cerkiew prawosławna.

Historia

W Zamchu istniała parafia unicka, w 1875 przemianowana na prawosławną podobnie jak wszystkie inne placówki duszpasterskiej likwidowanej unickiej diecezji chełmskiej. Unicką cerkiew w latach 1842-1843 wzniósł w miejscowości Konstanty Zamoyski. W 1887 budynek był remontowany[1]. W 1919 został zrewindykowany na rzecz Kościoła rzymskokatolickiego, zaś w 1928 stał się siedzibą rzymskokatolickiej parafii[2]. W Zamchu pozostała społeczność prawosławna, która korzystała z kaplicy zorganizowanej przez nieetatowego duchownego skierowanego do miejscowości, mnicha Dymitra (Magana)[3]. Prawosławni na krótko odzyskali świątynię jeszcze w latach 1943-1944[2]. W 1969 kościół został wyremontowany[2].

Architektura

Obiekt wzniesiony został w stylu neogotyckim, nie jest orientowany, lecz zwrócony w kierunku północnym. Dwuspadowy dach świątyni wieńczy pojedyncza sygnaturka

Wyposażenie

We wnętrzu znajduje się barokowy ołtarz z wizerunkiem Matki Bożej i św. Anny oraz obrazy patronów świątyni. W ołtarzach bocznych znajdują się obrazy Najświętszego Serca Pana Jezusa i Matki Boskiej Częstochowskiej[2]. [1].

Otoczenie

Z cerkwią, a następnie kościołem w Zamchu związany jest kompleks cmentarzy we wsi - nekropolie unicka (następnie prawosławna), starszy i młodszy cmentarz prawosławny oraz cmentarz katolicki[4].

Przypisy

  1. ↑ a b PaulinaP. Cynalewska-Kuczma PaulinaP., Architektura cerkiewna Królestwa Polskiego narzędziem integracji z Imperium Rosyjskim, Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Adama Mickiewicza, 2004, s. 155, ISBN 83-232-1463-8, OCLC 69452580 .
  2. ↑ a b c d Zamch
  3. ↑ Grzegorz JacekG.J. Pelica Grzegorz JacekG.J., Kościół prawosławny w województwie lubelskim (1918-1939), Lublin: Fundacja Dialog Narodów, 2007, s. 258, ISBN 978-83-925882-0-7, OCLC 177030699 .
  4. ↑ D. Kawałko, Cmentarze województwa zamojskiego, Państwowa Służba Ochrony Zabytków, Zamość 1994, s. 170-172.