Kizynek
Kizynek (Kizlink) – polski herb szlachecki z indygenatu.
Opis herbu
Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:
W polu czerwonym trąba w skos, czarna, na której zaćwieczone trzy lilie złote.
Klejnot: dwie trąby czarne, każda z zaćwieczonymi trzema liliami złotymi.
Labry czerwone, podbite czernią.
Juliusz Karol Ostrowski podaje lilie srebrne. Wspomina też wizerunek z Metryki Koronnej, gdzie w klejnocie zamiast lilii są róże[1].
Najwcześniejsze wzmianki
Józef Szymański podaje, że herb nadał Zygmunt I Stary Janowi Kizlinkowi, zaś potwierdzono go indygenatem 27 marca 1613, również Janowi, z ziemi zatorskiej[2]. Ostrowski pisze, że nobilitacja z XVI wieku pochodziła od cesarza Ferdynanda, zaś Zygmunt I zatwierdził ją indygenatem[1].
Herbowni
Jedna rodzina herbownych (herb własny):
Kizynek (Kizikowski, Kizinek, Kizlink).
Przypisy
Bibliografia
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.
Linki zewnętrzne
- Herb Kizynek z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
- p
- d
- e
Herby |
|
---|---|
Elementy herbu |
|
Oznaki godności | |
Inne |
|
Działy heraldyki |
- Wikiprojekt Herby