Kazimiera Wolniewicz

Kazimiera Wolniewicz z domu Wojewódka (ur. 1926, zm. 2 lipca 2019) – polska działaczka konspiracji niepodległościowej w czasie II wojny światowej oraz powojennego podziemia antykomunistycznego[1].

Życiorys

1 września 1939 była świadkiem bombardowania Wielunia przez Luftwaffe we wczesnych godzinach rannych[1]. W czasie okupacji niemieckiej działała w Armii Krajowej[2]. Po II wojnie światowej pozostała w konspiracji jako łączniczka Stanisława Sojczyńskiego ps. „Warszyc” – dowódcy Konspiracyjnego Wojska Polskiego[2][3]. W lipcu 1946 została aresztowana za działalność antykomunistyczną i uwięziona w areszcie śledczym w Łodzi[2].

W 2009 została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, zaś w 2017 została odznaczona Medalem „Zasłużony dla Ziemi Wieluńskiej”[1]. Była również odznaczona Medalem „Za Wolność i Niepodległość” oraz Krzyżem Armii Krajowej[2].

Zmarła 2 lipca 2019 i została pochowana na wieluńskim cmentarzu[1][3].

Przypisy

  1. ↑ a b c d Zmarła Pani Kazimiera Wolniewicz – żołnierz AK i świadek bombardowania Wielunia w 1939 roku. kocham.wielun.pl. [dostęp 2019-07-05]. (pol.).
  2. ↑ a b c d Nie żyje Kazimiera Wolniewicz, świadek bombardowania Wielunia odznaczona m.in. Medalem za Wolność i Niepodległość i Krzyżem Armii Krajowej. wielun.naszemiasto.pl. [dostęp 2019-07-05]. (pol.).
  3. ↑ a b Zmarła Kazimiera Wolniewicz, łączniczka Konspiracyjnego Wojska Polskiego. radiozw.com.pl. [dostęp 2019-07-05]. (pol.).