Kasyno Oficerskie w Krakowie

Kasyno Oficerskie
Symbol zabytku nr rej. A-121 z 8 kwietnia 1968
Ilustracja
Kasyno Oficerskie, widok z ul. Westerplatte
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Adres

ul. Westerplatte 17
ul. Mikołaja Zyblikiewicza 1

Typ budynku

pałacyk

Styl architektoniczny

neorenesans

Architekt

Tomasz Pryliński

Rozpoczęcie budowy

1889

Ukończenie budowy

19 listopada 1890

Ważniejsze przebudowy

1910

Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie
Mapa konturowa Starego Miasta w Krakowie, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kasyno Oficerskie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kasyno Oficerskie”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kasyno Oficerskie”
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kasyno Oficerskie”
Ziemia50°03′37,5″N 19°56′38,0″E/50,060417 19,943889
Multimedia w Wikimedia Commons

Kasyno Oficerskie – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie w dzielnicy I na rogu ulic Westerplatte 17 oraz Mikołaja Zyblikiewicza 1, na Wesołej.

Historia

Zdjęcie z końca XIX wieku. widok z ul. Westerplatte, w miejscu widocznego przed kasynem ogrodu obecnie jest wylot ul. Zyblikiewicza

Budynek przypominający pałacyk zbudowany w stylu neorenesansowym był siedzibą kasyna oficerskiego, pierwszego środowiskowego klubu w Krakowie.

Kasyno zbudowano w latach 1889-1890 według projektu Tomasza Prylińskiego, zaś nadzór nad budową sprawował Karol Knaus. Uroczyste oddanie budynku do użytku odbyło się 19 listopada 1890 roku. Pryliński w swym projekcie oparł się na sformułowanym przez angielskiego architekta Charlesa Barry’ego (autora m.in. londyńskich The Traveler's Club i The Reform Club uchodzących za wzorce architektury klubowej). Pierwotnie kasyno składało się z reprezentacyjnej klatki schodowej z garderobą. Na parterze i pierwszym piętrze znajdowało się foyer, duża sala reprezentacyjna na piętrze oraz przyległa do niej mniejsza, biblioteka, pokoje dla żon oficerów, czytelnia i sala bilardowa. Na parterze mieściła się sala jadalna oraz bufet. Obok przylegały pokoje dla ordynansów i pokój oficera zarządzającego budynkiem.

W 1910 zlikwidowany został ogród poprzedzający wejście, gdyż w miejscu tym wytyczono ulicę Zyblikiewicza. W tymże samym roku obiekt przebudowano według projektu Maksymiliana Hoffmana. Przebudowa poza kilkoma detalami zewnętrznymi dotyczyła głównie wnętrza budynku. Neorenesansowe dekoracje zastąpiono secesyjnymi. Powstała wielka sala balowo-teatralna udekorowana sztukaterią, dekoracjami stropu i wnęką ponad sceną. We wnęce tej umieszczono popiersie cesarza Franciszka Józefa, a obecnie znajduje się w nim herb Krakowa. Budynek zarządzany jest przez Wojskowy Ośrodek Kultury i pełni rolę klubu garnizonowego. Co jakiś czas odbywają się w nim imprezy o charakterze otwartym kiedy można podziwiać bogaty wystrój wnętrza.

Bibliografia

  • AndrzejA. Nazar AndrzejA., Tajemnice krakowskich budowli, Kraków: Wydawnictwo Vis-à-vis/Etiuda, 2009, ISBN 978-83-61516-18-7, OCLC 751262431 .
  • TM, Konserwatorzy w kasynie, "Dziennik Polski" z 23 lutego 2006 r.

Linki zewnętrzne

  • strona Wojskowego Ośrodka Kultury w Krakowie