Kaplica Serca Pana Jezusa w Rychwałdzie
nr rej.: A/1094/22 z 2 grudnia 2022 (woj. śląskie)[1] A-530/87 z 3 listopada 1987 (woj. bielskie)[2] | |||||
kaplica | |||||
Kaplica Serca Pana Jezusa przed remontem. Stan z 2010 r. | |||||
Państwo | Polska | ||||
---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | Rychwałd | ||||
Wyznanie | |||||
Kościół | |||||
Parafia | |||||
| |||||
Położenie na mapie gminy Gilowice | |||||
Położenie na mapie Polski | |||||
Położenie na mapie województwa śląskiego | |||||
Położenie na mapie powiatu żywieckiego | |||||
49°41′54,1″N 19°16′11,4″E/49,698361 19,269833 | |||||
|
Kaplica Serca Pana Jezusa w Rychwałdzie – zabytkowa[2] drewniana kaplica w miejscowości Rychwałd. Wzniesiona w 1756 z materiału rozbiórkowego kościółka w Gilowicach. Znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej województwa śląskiego.
Kaplica jest orientowana, w konstrukcji zrębowej. Przykrywa ją blaszany jednokalenicowy dach z wieżą sygnaturki. Do niedawna przy wschodniej ścianie stał Nepomuk, dla którego wzniesiono niewielkie zadaszenie. Kaplica nie posiada żadnego wyposażenia w swoim wnętrzu.
Historia
Drewniany kościółek w Gilowicach wzniesiono w 1635. Z kolei w 1658 w Rychwałdzie został uznany za cudowny i stał się przedmiotem kultu obraz Matki Bożej, znajdujący się w miejscowym drewnianym kościele, konsekrowanym w 1547. W związku z coraz większą liczbą przybywających tam pielgrzymów w połowie XVIII wieku postanowiono wybudować w Rychwałdzie nowy, większy murowany kościół. Konsekrowano go w 1756.
Stary drewniany kościół został przeniesiony do sąsiednich Gilowic, gdzie stoi do dziś, pod wezwaniem św. Andrzeja Apostoła.
Tymczasem stary kościółek gilowicki rozebrano, a z jego materiału rozbiórkowego wzniesiono kaplicę Serca Pana Jezusa w Rychwałdzie. Z użytych materiałów drewno ścian datowane jest na 1507 rok, drewno więźby dachowej jest 1508, a drewno wieżyczki na sygnaturkę z 1796. Remont nastąpił w 1856.
W 1958 kaplica służyła miejscowym parafianom jako salka katechetyczna, po tym jak władze PRL usunęły nauczanie religii ze szkół.
W następnych dekadach kaplica została opuszczona i niszczała. Kolejny remont rozpoczął się w 2011[3].
Przypisy
- ↑ Spis obiektów nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków z terenu województwa śląskiego (stan na 2 grudnia 2022 r.) (pol.) wkz.katowice.pl [dostęp 2022-12-03]
- ↑ a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024 .
- ↑ Kaplice w Rychwałdzie - zabytek i nowa. [w:] zywiec.beskidy.news [on-line]. 2017-10-30. [dostęp 2018-09-10].
Bibliografia
- Magdalena Michniewska, Artur Michniewski, Marta Duda, Sebastian Wypych: Kościoły drewniane Karpat. Polska i Słowacja. Wyd. 2. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2006, s. 50-51. ISBN 83-89188-43-0.
- Zdzisław Gogola: Sanktuarium Matki Bożej Ziemi Żywieckiej w Rychwałdzie. Żywiec: Nakładem Urzędu Miejskiego w Żywcu, 1999. ISBN 83-912739-0-3.