Jerzy Merunowicz

Jerzy Merunowicz

Data i miejsce urodzenia	16 lutego 1915 Kraków
Data i miejsce śmierci	14 listopada 2006 Kraków
Zawód	aktor, reżyser
Odznaczenia

Jerzy Merunowicz (ur. 16 lutego 1915 w Krakowie, zm. 14 listopada 2006 tamże) – polski aktor i reżyser teatralny.

Syn Kazimierza^[1]. Studiował w Konserwatorium Krakowskim śpiew i grę na skrzypcach oraz historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim^[2]. W latach 1935–1938 był aktorem Teatru Miejskiego im. Juliusza Słowackiego w Krakowie^[3].

Wybuch II wojny światowej przerwał rozpoczęte w 1938 studia na Wydziale Reżyserii PIST w Warszawie. Brał udział w obronie Warszawy, był ranny, po kilkumiesięcznym leczeniu w szpitalu wyjechał do Krakowa. Zarabiał grą na skrzypcach w krakowskich kawiarniach. Działał jednocześnie w konspiracyjnym teatrze w Krakowie^[2].

Po wojnie występował w Teatrze Miejskim im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1945–1946), Teatrze Wojska Polskiego w Łodzi (1947–1948), Teatrze Śląskim w Katowicach (1948–1949)^[3].

Ukończył w 1948 studia na Wydziale Reżyserskim PWST w Warszawie (z siedzibą w Łodzi). W okresie PRL był reżyserem teatralnym w Krakowie (Teatr Młodego Widza w Krakowie), Łodzi (Teatr Nowy w Łodzi), Katowicach i Warszawie^[2].

Wykładał w PWST w Krakowie, gdzie pełnił funkcję dziekana Wydziału Lalkarskiego (1960–1961) oraz prorektora (1964–1967)^[2].

Był mężem aktorki Ireny Massalskiej (1921–1992)^[4].

Zmarł w Krakowie, pochowany na cmentarzu parafialnym w Lanckoronie^[2].

• 1946: Nieboszczyk Pan Pic
• 1946: Szczeniaki
• 1946: Wyrok
• 1947: Rozkoszna dziewczyna
• 1948: Mistrz Piotr Pathelin
• 1948: Szczygli zaułek
• 1949: Inżynier Saba
• 1949: Komedia
• 1949: Brygada szlifierza Karhana
• 1950: Cyganeria
• 1952: Niespokojne szczęście
• 1952: Słomkowy kapelusz
• 1953: Donja Juanita
• 1953: Mikado
• 1954: Kalinowy gaj
• 1954: Latarnia
• 1954: Straszny dwór
• 1955: Balladyna
• 1955: Cnotliwa Zuzanna
• 1955: Wesele Figara
• 1956: Eugeniusz Oniegin
• 1957: Droga do Czarnolasu
• 1957: Pamiętnik Anny Frank
• 1958: Cudzoziemszczyzna
• 1958: Orfeusz w piekle
• 1958: Walka kobiet
• 1959: Maria Stuart
• 1960: Miłość czuwa
• 1960: Zemsta
• 1961: Zielony gil
• 1962: Burza
• 1963: Oświadczyny
• 1964: Pierwszy dzień wolności
• 1964: Tosca
• 1965: Straszny dwór
• 1967: Turandot
• 1969: Hrabina
• 1971: Fantazy
• 1972: Mistrz Piotr Pathelin

Źródło:^[3].

• 1948: Skarb – rola aktorska
• 1949: Za wami pójdą inni... – rola aktorska
• 1950: Warszawska premiera – konsultacja operowa

Źródło:^[2].

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1977)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (31 stycznia 1953)^[1]

• Państwowa Nagroda Artystyczna II stopnia (zespołowa) w dziale teatru za reżyserię „Halki” Stanisława Moniuszki w Państwowej Operze w Poznaniu (1950)^[5]

• Jerzy Merunowicz, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2024-08-16] .
• Jerzy Merunowicz w bazie filmpolski.pl
• Jerzy Merunowicz w bazie Filmweb
• Jerzy Merunowicz w bazie IMDb (ang.)
• Jerzy Merunowicz na zdjęciach w bibliotece Polona