Janusz Jarosz

Janusz Mieczysław Jarosz

Jan Kania
Kazimierz Gradowski

Szermierz, Floret

Janusz Jarosz (ze zbiorów NAC)
porucznik
Data i miejsce urodzenia	13 września 1916 Zakopane
Data i miejsce śmierci	20 listopada 1993 Phoenix (Arizona)
Przebieg służby
Lata służby	1939–1945
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Polskie Siły Zbrojne Armia Krajowa
Jednostki	10 Brygada Kawalerii, 4 Warszawski Pułk Strzelców Pieszych, 1 Pułk Artylerii Ciężkiej, Obszar Białystok AK
Stanowiska	kierowca, oficer baterii ciągnikowej
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa kampania wrześniowa
Późniejsza praca	mechanik, sprzedawca i przedstawiciel producentów samochodów
Odznaczenia

Janusz Mieczysław Jarosz vel Jan Kania vel Kazimierz Gradowski, pseud.: „Szermierz”, „Floret” (ur. 13 września 1916 w Zakopanem, zm. 20 listopada 1993 w Phoenix w stanie Arizona) – polski inżynier rolnik, florecista^[1], porucznik artylerii Wojska Polskiego, Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie i Armii Krajowej, cichociemny.

Ukończywszy gimnazjum w Krakowie zdał maturę w 1933 roku, w 1939 roku ukończył studia na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego, uzyskując tytuł inżyniera rolnika. Był akademickim mistrzem Polski w szermierce.

We wrześniu 1939 roku nie został zmobilizowany. Zgłosił się ochotniczo do 10 Brygady Kawalerii Zmotoryzowanej. 18 września przekroczył granicę polsko-węgierską. Był internowany na Węgrzech. W listopadzie 1939 roku znalazł się we Francji, gdzie walczył w 4 Warszawskim pułku strzelców pieszych 2 Dywizji Strzelców Pieszych, następnie odbył szkolenie w Szkole Podchorążych Artylerii w Camp de Coëtquidan. Od czerwca 1940 roku przebywał w Wielkiej Brytanii, gdzie służył w 1 pułku artylerii ciężkiej.

Po przeszkoleniu w dywersji został zaprzysiężony 26 października 1942 roku w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza. Zrzutu dokonano w nocy z 14 na 15 marca 1943 roku w ramach operacji „Step”, którą dowodził kpt. naw. Stanisław Król. Po skoku otrzymał przydział do Obszaru Białystok AK. Został aresztowany przez Kriminalpolizei 29 kwietnia 1943 roku przy ul. 6 sierpnia w Warszawie. Był więziony na Pawiaku. W sierpniu 1943 roku został przewieziony do obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau; kolejnymi miejscami jego uwięzienia były KL Dachau i KL Buchenwald.

W 1945 roku przybył do Wielkiej Brytanii, gdzie się osiedlił. Następnie przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, gdzie mieszkał do końca życia. Był mechanikiem, sprzedawcą i przedstawicielem producentów samochodów.

• podporucznik – 31 października 1942 roku, ze starszeństwem z dniem 1 grudnia 1942 roku
• porucznik – 11 sierpnia 1946 roku, ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1946 roku.

• Krzyż Walecznych – czterokrotnie.

Był synem Jana Jarosza i Janiny z domu Haczewskiej. Jego stryjem był Rajmund Jarosz. Janusz Jarosz ożenił się w 1947 roku z Ewą Dworakowską (1917–1993). On i jego żona mieli czworo dzieci: Margot Jarosz (Schrap); Ewa Jarosz; Katrina Jarosz (Franklin) i Piotr Jarosz.

• Krzysztof A. Tochman: Słownik biograficzny cichociemnych. T. 4. Zwierzyniec – Rzeszów: Obywatelskie Stowarzyszenie „Ostoja”, 2011, s. 84–85. ISBN 978-83-933857-0-6.
• Jędrzej Tucholski: Cichociemni. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 1984, s. 327. ISBN 83-211-0537-8.
• Jędrzej Tucholski: Cichociemni 1941–1945 – Sylwetki spadochroniarzy. Warszawa: Wojskowy Instytut Historyczny, 1982, s. 151.

• biogram na stronie elitadywersji.org - kompendium wiedzy o 316 Cichociemnych spadochroniarzach Armii Krajowej