Jan Stanisław Kątski
Portret autorstwa Louisa de Silvestre | |
Brochwicz | |
Rodzina | Kątscy herbu Brochwicz |
---|---|
Data urodzenia | ok. 1685 |
Data śmierci | 1727 |
Ojciec | |
Matka | Urszula Denhoff |
Żona | Wiktoria Szczuka |
Dzieci | Marianna |
Jan Stanisław Kątski herbu Brochwicz (ur. ok. 1685, zm. w październiku 1727) – generał major wojsk koronnych od 1720 roku, generał artylerii koronnej w latach 1726–1727, miecznik koronny w latach 1722–1727, starosta podolski w latach 1710–1727[1], starosta urzędowski, literat.
Życiorys
Syn Marcina Kazimierza Kątskiego i Urszuli Denhoff. Studiował za granicą i służył w armii francuskiej Ludwika XIV. Na początku 1702 zaczął służbę w Kamieńcu Podolskim jako kapitan artylerii koronnej, gdzie w maju awansował na majora. Brał udział w wojnie północnej. W 1710 został pułkownikiem piechoty i stanął na czele regimentu. W latach 1712–1715 znów przebywał za granicą. Po powrocie do kraju wziął udział w konfederacji tarnogrodzkiej. W 1716 został pułkownikiem artylerii koronnej. W 1720 wybrany został posłem na sejm z województwa podolskiego, a także 25 września mianowany generałem majorem. W 1722 został miecznikiem wielkim koronnym. Był wicemarszałkiem Trybunału Głównego Koronnego w 1724 roku[2]. Dnia 16 marca 1726, idąc w ślady ojca, został po Rybińskim generałem artylerii koronnej.
Córka Marianna z małżeństwa z Wiktorią Szczuką wyszła za mąż za Eustachego Potockiego.
Przypisy
Bibliografia
- Edmund Rabowicz i Paweł Stok: Kątski Jan Stanisław h. Brochwicz (ok. 1685–1727). [W:] Polski Słownik Biograficzny. T. XII, cz. 2. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1966–1967, s. 314–315.
- Mała Encyklopedia Wojskowa. 1967. Wydanie I.
Linki zewnętrzne
- Właściciele Biłgoraja