Isłocz
Kontynent | Europa |
---|---|
Państwo | |
Rzeka | |
Długość | 102 km |
Powierzchnia zlewni | 1330 km² |
Średni przepływ | 10 m³/s |
Źródło | |
Miejsce | pod Górą Dzierżyńską |
Współrzędne | 53°51′19,1″N 27°04′41,2″E/53,855300 27,078100 |
Ujście | |
Recypient | Berezyna |
Współrzędne | 53°54′48,2″N 26°12′56,9″E/53,913400 26,215800 |
Położenie na mapie Białorusi |
Isłocz (biał. Iслач, ros. Ислочь) – rzeka w środkowej Białorusi (obwód miński i grodzieński), lewy dopływ Berezyny w zlewisku Morza Bałtyckiego. Długość - 102 km, powierzchnia zlewni - 1330 km², średni przepływ u ujścia - 10 m³/s, nachylenie - 1,9‰.
Źródła pod Górą Dzierżyńską na Wysoczyźnie Mińskiej. Spływa na zachód na Równinę Nadniemeńską i uchodzi do Berezyny. Głęboko wcięta dolina szerokości 0,3-0,5 km, szerokość koryta 10-40 m. Na całej długości występują niewielkie wyspy rzeczne. Brzegi strome, piaszczyste. Jedna z niewielu rzek Białorusi, w których występuje pstrąg potokowy. Turystyka wodna.
Do dopływów zalicza się Wołma.
Linki zewnętrzne
- Hasło река Ислочь w Белорусский Посейдон (biał. / ros.)
- Isłocz, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 306 .