|
Pełne imię i nazwisko | Ihor Wasylowycz Hamuła |
Data i miejsce urodzenia | 17 lutego 1960 Woroszyłowsk |
Data śmierci | 8 grudnia 2021 |
Wzrost | 171 cm |
Pozycja | pomocnik |
Kariera juniorska |
Lata | Klub | | Komunarec Komunarsk | |
Kariera seniorska[a] |
|
Kariera trenerska |
Lata | Drużyna | ? | Krystał Chersoń | 2001–2003 | Czernomoriec Noworosyjsk (asystent) | 2003 | Czernomoriec Noworosyjsk (p.o.) | 2003 | Czernomoriec Noworosyjsk | 2005 | Czernomoriec Noworosyjsk (dyrektor sportowy) | 2005–2006 | Czernomoriec Noworosyjsk | 2007 | Daugava Dyneburg | 2008 | Dinaburg Dyneburg (dyrektor generalny) | 2009 | Dinaburg Dyneburg | 2009–2011 | Zakarpattia Użhorod | 2011 | FK Rostów (selekcjoner) | 2011–2014 | FK Rostów U-21 | 2014 | FK Rostów | |
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Ihor Wasylowycz Hamuła, ukr. Ігор Васильович Гамула, ros. Игорь Васильевич Гамула, Igor Wasiljewicz Gamuła (ur. 17 lutego 1960 w Woroszyłowsku, zm. 8 grudnia 2021) – radziecki i ukraiński piłkarz, grający na pozycji pomocnika, trener piłkarski.
Kariera piłkarska
Kariera klubowa
Wychowanek Internatu Sportowego w Woroszyłowgradzie. Karierę piłkarską rozpoczął w 1978 w miejscowej drużynie Zoria Woroszyłowgrad, gdzie zaprzyjaźnił się z Ołeksandrem Zawarowym. Razem z nim przeszedł w 1980 do SKA Rostów nad Donem, a w 1982 wrócili do Zori. Po tym jak w 1983 Zawarow odszedł do Dynama Kijów został piłkarzem Rostsielmasza Rostów nad Donem w 1985. W 1989 bronił barw Atommasza Wołgodońsk, a w 1990 powrócił do Ukrainy, gdzie występował w klubie Krystał Chersoń. W 1993 zasnął za kierownicą, ale przeżył w wypadku samochodowym[1]. Był zmuszony zakończyć karierę piłkarską.
Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery zawodniczej najpierw pracował w rodzinnym Alczewsku, trenując miejscową drużynę. Przez pewien czas prowadził Krystał Chersoń i jeden z zespołów amatorskich. W lipcu 2001 został asystentem swojego przyjaciela z którym grał w SKA Siergieja Andriejewa, trenera Czernomorca Noworosyjsk. W 2005 po odejściu głównego trenera Chazareta Dyszekowa przez pewien czas pełnił obowiązki głównego trenera, a potem pracował na stanowisku głównego trenera. W rundzie jesiennej jego zmienił Siergiej Pawłow, jednak po 10 meczach, ponownie wrócił na stanowisko głównego trenera. Ale już nie uratował Czernomoriec od spadku z Premier Ligi. W 2005 ponownie wrócił do Noworosyjska i objął stanowisko dyrektora sportowego Czernomorca. Jednak nie mógł siedzieć w krześle i w końcu sezonu ponownie przystąpił do funkcji trenerskich. W sezonie 2006 klub znajdował się spośród liderów ligi, ale po przegraniu dwóch ważnych meczów w sierpniu trener podał się do dymisji. W czerwcu 2007 podpisał kontrakt z łotewskim klubem Daugava Dyneburg, który trenował do listopada. W styczniu 2008 został zaproszony na stanowisko dyrektora generalnego klubu Dinaburg Dyneburg, a po tym jak w styczniu 2009 klub połączył się z Daugavą, to zmienił stanowisko na trenerskie. Jednak już w marcu został zwolniony, a latem 2009 zaproszony na stanowisko głównego trenera Zakarpattia Użhorod[2]. 4 kwietnia 2011 po przegranym meczu z FK Lwów podał się do dymisji[3]. Latem 2011 zatrudniony najpierw na stanowisku skauta w FK Rostów[4], a od 1 sierpnia 2011 na stanowisku głównego trenera młodzieżowej drużyny FK Rostów[5]. 25 września 2014 po odejściu Miodraga Božovicia zastąpił go na stanowisku głównego trenera pierwszej drużyny FK Rostów[6]. W klubie pracował do 18 grudnia 2014[7].
Sukcesy i odznaczenia
Sukcesy klubowe
Odznaczenia
Przypisy
- ↑ UA-Футбол. Игорь Гамула: "Самый счастливый день в жизни – 9 мая 1981 года"
- ↑ Ігор Гамула: "У мене такий підпис – "Хрєн моржовий". Можу навіть паспорт показати"
- ↑ UA-Футбол. Игорь Гамула: "Теперь займусь выращиванием помидоров"
- ↑ UA-Футбол. Игорь Гамула будет работать в "Ростове"
- ↑ UA-Футбол. Гамула назначен старшим тренер молодежного состава "Ростова"
- ↑ Божович покинул Ростов. Гамула – и.о. – UA-Футбол
- ↑ Бердыев возглавил Ростов – UA-Футбол
Bibliografia
Kariera trenerska
- Pašins (2001–02)
- Grigjans (2003–04)
- Pogodins (2005)
- Juran (2006)
- Pogodins (2006[A])
- Kirjakow (2006)
- Kičigins (2006[A])
- Pietrienko (2007)
- Pogodins (2007[A])
- Hamuła (2007)
- Zemļinskis (2007–08)
- Hamuła (2008)
- Kurbatovs (2009)
- Pogodins (2010)
- Łaptiew (2010[A])
- Pogodins (2010)
- Pertia (2010–11)
- Pogodins (2011[A])
- Nazarienko (2011)
- Sabitow (2011–12)
- Žavoronkovs (2012[A])
- Tabanov (2012–13)
- Diemidow (2014)
- Orbu (2014)
- Tabanov (2014)
|