IAR-821
Dane podstawowe | |||
Państwo | Rumunia | ||
---|---|---|---|
Producent | Romaero | ||
Konstruktor | Radu Manicatide | ||
Typ | samolot rolniczy | ||
Konstrukcja | mieszana | ||
Załoga | 1 | ||
Historia | |||
Data oblotu | 1968 | ||
Liczba egz. | 21 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | AI-14MRF | ||
Moc | 300 KM (220 kW) | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 12,8 m | ||
Wydłużenie | 6,3 | ||
Długość | 9,2 m | ||
Wysokość | 2,8 m | ||
Powierzchnia nośna | 26,0 m² | ||
Masa | |||
Własna | 1080 kg | ||
Użyteczna | 600 kg | ||
Startowa | 1900 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 212 km/h | ||
Prędkość przelotowa | 180 km/h | ||
Prędkość minimalna | 76 km/h | ||
Prędkość ekonomiczna | 160 km/h | ||
Prędkość wznoszenia | 8,0 m/s | ||
Pułap | 6200 m | ||
Zasięg | 550 km | ||
Długotrwałość lotu | 2 h 36 min | ||
Rozbieg | 130 m | ||
Dane operacyjne | |||
Użytkownicy | |||
Rumunia | |||
|
IAR-821 – rumuński samolot rolniczy.
Historia
Samolot został zaprojektowany w 1967 r. w zakładach URMV-3 z Braszowie przez inżyniera Radu Manicatide. Oblotu prototypu dokonał w 1968 r. pilot doświadczalny Constantin Manolache. W samolocie zastosowano rozwiązania konstrukcyjne sprawiające, że w przypadku katastrofy energia zderzenia z ziemią była pochłaniana przez przednią cześć kadłuba. W 1968 r. wdrożono produkcję seryjną. Opracowano również dwuosobową wersję szkolną oznaczoną jako IAR-821B.
Maszyna była przeznaczona do rozsypywania lub rozpylania chemikaliów. Dodatkowo konstruktorzy przewidzieli możliwość wykorzystania go do odladzania dróg oraz przewozu poczty czy holowania szybowców. Na bazie IAR-821 opracowano wersję rozwojową, która została oznaczona jako IAR-822.
Konstrukcja
Jednosilnikowy jednoosobowy samolot rolniczy w układzie dolnopłatu.
Skrzydło trójdzielne o profilu NACA 23014. Centropłat o konstrukcji metalowej, części skrajne drewnianej, zawierają zbiorniki paliwa. Kadłub o konstrukcji metalowej, za silnikiem był umieszczony zbiornik chemikaliów o pojemności 800 litrów lub 600 kg. Za nim znajduje się kabina pilota wzmocniona na wypadek kapotażu, osłonięta osłoną z pleksi. Podwozie trójpunktowe z kółkiem ogonowym. Silnik gwiazdowy AI-14MRF napędza dwułopatowe śmigło o średnicy 270 cm.
Bibliografia
- IAR-821. „Skrzydlata Polska”. 2/1971, s. 14, 10 stycznia 1971. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.