Hryhorij Kossak

Hryhorij Kossak
Григорій Коссак
Ilustracja
pułkownik UHA pułkownik UHA
Data i miejsce urodzenia

7 marca 1882
Drohobycz, Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

3 marca 1939
Moskwa, RFSRR, ZSRR

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Ukraińska Armia Halicka

Odznaczenia
Krzyż Zasługi Wojskowej (w czasie wojny)
Hryhorij Kossak po aresztowaniu przez NKWD 1939

Hryhorij Kossak, ukr. Григорій Коссак (ur. 7 marca 1882 w Drohobyczu, zm. 3 marca 1939 w Moskwie) – ukraiński oficer, pułkownik UHA.

Życiorys

Urodził się w rodzinie wielodzietnego kowala Josypa Kossaka herbu Kos[1], brat Iwana Kossaka. Ukończył gimnazjum w Drohobyczu i seminarium nauczycielskie. Do 1914 pracował jako nauczyciel w Kozowej, Brzeżanach i wsi Jaseniwka (Jasieniówka) koło Drohobycza, był aktywnym członkiem Towarzystwa Sicz i Proswity. Na początku I wojny światowej został zmobilizowany do armii austro-węgierskiej, wkrótce przeniesiony do pomocy przy organizowaniu oddziałów Ukraińskich Strzelców Siczowych.

3 sierpnia 1914 został mianowany majorem i objął stanowisko dowódcy 2 kurenia Legionu Ukraińskich Strzelców Siczowych (USS). Od stycznia do maja 1915 wykonywał obowiązki komendanta pułku USS, a od 22 sierpnia 1915 do 16 marca 1916 dowódcy 1 pułku USS. W latach 19171918 dowódca ds. szkolenia USS.

Od 5 do 9 listopada 1918 był dowódcą wojsk Ukraińskiej Armii Halickiej, walczących we Lwowie. 9 listopada 1918 mianowany komandantem Stryjskiego okręgu wojskowego[2]. Od końca 1918 dowodził III Korpusem UHA, następnie służbami logistycznymi.

Od początku 1920 był internowany w obozie w Libercu w Czechosłowacji, następnie przebywał na emigracji w Austrii i na Rusi Zakarpackiej w Czechosłowacji.

W 1924 wyjechał do USRR, wykładał ukrainoznawstwo w Szkole Czerwonych Oficerów w Charkowie.

31 stycznia 1931 wraz z innymi działaczami wojskowymi i politycznymi z lat 1917-1921 (I. Łyzaniwskyj, M. Szrah, Pawło Chrystiuk, Wsewołod Hołubowycz, Wasyl Mazurenko) został aresztowany przez OGPU i oskarżony o działalność w organizacji terrorystycznej Ukraińskie Centrum Narodowe (mistyfikacja OGPU). 7 lutego 1932 skazany na sześć lat łagru. Karę odbywał początkowo na Sołowkach, od końca 1933 w łagrze Mały Irbit na Uralu. Po uwolnieniu w 1937 zamieszkał w Moskwie u córki, uczył języka niemieckiego. 21 lutego 1938 ponownie aresztowany przez NKWD. 2 marca 1939 Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR skazało go na karę śmierci, rozstrzelany następnego dnia.

Przypisy

  1. Дещо про походження Юліяна Коссака.
  2. Diło”, 257 (9817) (10 listopada 1918), s. 1. (ukr.)

Bibliografia, literatura

  • Коссак Гриць (Григорій) w: Енциклопедія історії України: Т. 5. Редкол.: В. А. Смолій (голова) та ін. НАН України. Інститут історії України. - Київ 2008, Wyd. «Наукова думка». ISBN 966-00-0632-2. (ukr.)
  • Енциклопедія українознавства. T. 3. Lwów, 1993, s. 1146. (ukr.)

Linki zewnętrzne

  • Григорій Коссак. (ukr.)