Hinotori
Inne nazwy | Astro-A |
---|---|
Indeks COSPAR | 1981-017A |
Państwo | Japonia |
Zaangażowani | ISAS |
Rakieta nośna | M-3S-2 |
Miejsce startu | Centrum Kosmiczne Uchinoura |
Orbita (docelowa, początkowa) | |
Perygeum | 576 km |
Apogeum | 644 km |
Okres obiegu | 90,1 min. min |
Nachylenie | 31,1° |
Czas trwania | |
Początek misji | 21 lutego 1981 00:30[1] UTC |
Powrót do atmosfery | 11 lipca 1991 |
Wymiary | |
Kształt | sześcienny |
Masa całkowita | 185 kg |
Hinotori (oznaczany również jako Astro-A) – japoński satelita naukowy, prowadzący obserwację Słońca z wykorzystaniem metod stosowanych w astronomii rentgenowskiej. Głównym celem satelity była obserwacja rozbłysków w okresie największej aktywności słonecznej[2]. Wystrzelony 21 lutego 1981 z kosmodromu Kagoshima przy użyciu rakiety M-3S. Tuż po rozpoczęciu pracy na orbicie odnotował spory rozbłysk słoneczny, a miesiąc później, zarejestrował 41 rozbłysków o różnych rozmiarach. Satelita wszedł w atmosferę Ziemi 11 lipca 1991.
Instrumenty pokładowe
- Solar flare X-ray imager (SXT)[3]
- Solar soft X-ray bright line spectrum analyzer (SOX)[3]
- Solar soft X-ray monitor (HXM)[3]
- Solar flare monitor (FLM)[3]
- Solar gamma ray monitor (SGR)[3]
- Particle ray monitor (PXM)[3]
- Plasma electron density measurement instrument (IMP)[3]
- Plasma electron temperature measurement instrument (TEL)[3]
Wyniki
- Dane zebrane podczas obserwacji Słońca w okresie jego największej aktywności.
- Odkrycie zjawiska wysokotemperaturowego sięgającego do 50 milionów °C oraz chmury elektronów poruszających się z prędkością światła wewnątrz korony słonecznej.