Hermann Hirt
Państwo działania | Niemcy |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 19 czerwca 1865 |
Data i miejsce śmierci | 12 września 1936 |
Profesor nauk humanistycznych | |
Specjalność: językoznawstwo indoeuropejskie | |
Alma Mater | Uniwersytet w Lipsku |
Doktorat | 1889 – filologia germańska |
Habilitacja | 1891 – językoznawstwo indoeuropejskie |
Profesura | 1896 |
Nauczyciel akademicki | |
uczelnia | Uniwersytet w Lipsku |
Stanowisko | profesor nadzwyczajny |
Okres zatrudn. | 1896-1912 |
uczelnia | Uniwersytet w Giessen |
Stanowisko | profesor zwyczajny |
Okres zatrudn. | 1912-1936 |
Hermann Hirt (ur. 19 grudnia 1865 w Magdeburgu, zm. 12 września 1936 w Gießen) – niemiecki językoznawca, indoeuropeista[1].
Życiorys
Studiował językoznawstwo indoeuropejskie na uniwersytetach w Lipsku i Fryburgu Bryzgowijskim. W roku 1889 uzyskał stopień doktora filologii germańskiej na uniwersytecie w Lipsku. W 1891 w Lipsku habilitował się z języków indoeuropejskich. W 1896 został profesorem Uniwersytetu w Lipsku. Od 1912 był profesorem gramatyki porównawczej języków indoeuropejskich na Uniwersytecie w Gießen[2][3].
Badania naukowe
Badania Hermanna Hirta dotyczyły głównie historii języków indoeuropejskich oraz języka praindoeuropejskiego. Wiele jego prac jest poświęconych akcentuacji i apofonii indoeuropejskiej. Jego zainteresowania badawcze dotyczyły nie tylko języka, ale również kultury ludów okresu praindoeuropejskiego[2].
Zdaniem Adama Heinza 7-tomowa Indogermanische Grammatik Hirta zajmuje w indoeuropeistyce miejsce szczególne. Z jednej strony świadczy o ogromnej erudycji autora, z drugiej jednak zawiera często poglądy subiektywne. W rezultacie więc dzieło Hirta nie zdołało zastąpić pracy Karla Brugmanna Grundriss der vergleichenden Grammatik der indogermanischen Sprachen[4].
Główne publikacje
- 1896: „Der indogermanische Akzent”
- 1900: „Der indogermanische Ablaut”
- 1905–1907: „Die Indogermanen. Ihre Verbreitung, ihre Urheimat und ihre Kultur”, t. 1–2.
- 1909: „Etymologie der neuhochdeutschen Sprache”
- 1921–1937: „Indogermanische Grammatik”, t. 1–7
- 1931–1934: „Handbuch des Urgermanischen”. t. 1–3.
- 1939: „Die Hauptprobleme der indogermanischen Sprachwissenschaft”
Przypisy
- ↑ Hirt Hermann, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-02-03] .
- ↑ a b Hermann Hirt | Indo-European Studies, Philology, Comparative Linguistics [online], Britannica, 15 grudnia 2023 [dostęp 2024-02-03] (ang.).
- ↑ Professorenkatalog der Universität Leipzig – Die Professoren-Datenbank für Leipzig [online], research.uni-leipzig.de [dostęp 2024-02-03] .
- ↑ AdamA. Heinz AdamA., Dzieje językoznawstwa w zarysie, Warszawa 1978, s. 329 [dostęp 2024-02-03] (pol.).
Bibliografia
- Praca zbiorowa „Obyczaje, języki, ludy świata”, PWN, Warszawa 2006, ISBN 83-01-14874-8.
- Adam Heinz: Dzieje językoznawstwa w zarysie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1978.
- PWN: 3911950
- Britannica: biography/Hermann-Hirt
- Treccani: hermann-hirt
- БРЭ: 4666760
- NE.se: hermann-hirt
- SNL: Hermann_Hirt
- VLE: hermann-hirt
- DSDE: Hermann_Hirt
- Hrvatska enciklopedija: 25731