Gyromitryna
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||
Wzór sumaryczny | C4H8N2O | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa | 100,12 g/mol | ||||||||||||
Wygląd | bezbarwny, krystaliczny proszek | ||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||
Numer CAS | 16568-02-8 | ||||||||||||
PubChem | 9548611 | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
|
Gyromitryna – organiczny związek chemiczny będący jednocześnie hydrazonem i hydrazydem. Jest to substancja lotna, w organizmie człowieka metabolizuje do MMH.
Gyromitryna jest mykotoksyną występującą m.in. w następujących gatunkach grzybów:
- piestrzenica kasztanowata (Gyromitra esculenta);
- koronica ozdobna (Sarcoscypha crassa).
Spożycie owocników tych gatunków powoduje hemolizę i uszkodzenie wątroby, a pierwsze objawy zatrucia występują po 6–24 godzinach w postaci osłabienia, wymiotów oraz bólów głowy i brzucha. Zatrucie może być śmiertelne. Ponadto gyromitryna jest karcynogenem[1].
Przypisy
- ↑ Chemical Scorecard: Gyromitrin. Green Media Toolshed and GetActive Software. [dostęp 2010-02-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-20)]. (ang.).
Bibliografia
- Marcus Flück: Atlas grzybów – oznaczanie, zbiór, użytkowanie. Warszawa: 1995, s. 110. ISBN 83-7175-337-3.
Encyklopedie internetowe (rodzaj indywiduum chemicznego):
- NE.se: gyromitrin
- SNL: gyromitrin