Giuseppe Berardi
Kardynał prezbiter | |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 28 września 1810 | ||
Data i miejsce śmierci | 6 kwietnia 1878 | ||
Miejsce pochówku | Campo Verano | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Prezbiterat | 19 marca 1862 | ||
Sakra biskupia | 8 listopada 1862 | ||
Kreacja kardynalska | 13 marca 1868 | ||
Kościół tytularny | Santi Marcellino e Pietro | ||
|
Data konsekracji | 8 listopada 1862 | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | Costantino Patrizi Naro | ||||||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | Alessandro Franchi | ||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
|
Giuseppe Berardi (ur. 28 września 1810 w Ceccano, zm. 6 kwietnia 1878 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 28 września 1810 roku w Ceccano, jako syn Vincenza Berardiego i Anny Marii Bruni[1]. Studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. Wkrótce potem się ożenił i miał córkę, jednak obie zmarły przedwcześnie[1]. Następnie został relatorem Świętej Konsulty i protonotariuszem apostolskim[1]. 19 marca 1862 roku przyjął święcenia kapłańskie[2]. 7 kwietnia 1862 roku został tytularnym arcybiskupem Nicei, a 8 listopada przyjął sakrę[2]. 13 marca 1868 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santi Marcellino e Pietro[2]. Zmarł 6 kwietnia 1878 roku w Rzymie[1].