Franciszek Walasek
Kraj działania | Polska |
---|---|
Data urodzenia | 28 marca 1881 |
Data i miejsce śmierci | 17 listopada 1947 |
Wyznanie | katolicyzm |
Kościół | |
Prezbiterat |
|
Odznaczenia | |
Franciszek Walasek (ur. 28 marca 1881[1], zm. 17 listopada 1947 w Sierpcu[2]) – polski duchowny rzymskokatolicki, proboszcz Wojska Polskiego.
Życiorys
Franciszek Walasek urodził się 28 marca 1881 roku[3]. Pochodził z ziemi sandomierskiej. W 1905 roku wstąpił do Seminarium Duchownego w Płocku, i w 1911 roku został wyświęcony na kapłana diecezji płockiej[4][5]. Jako wikariusz pracował w parafiach w Wąsewie, Obrytem, Krasnosielcu, Krzynowłodze Małej i Różanie.
3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu starszego kapelana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 26. lokatą w duchowieństwie wojskowym wyznania rzymskokatolickiego[6]. Od 1923 do 1925 proboszczem kościoła garnizonowego w Siedlcach (na który zaadaptował dawną cerkiew prawosławną) i kierownikiem Rejonu Duszpasterstwa Katolickiego Siedlce[7][4][5]. Następnie był proboszczem parafii św. Antoniego w Baranowiczach[4]. W 1932 roku był administratorem parafii wojskowej w Modlinie[8].
24 stycznia 1934 roku został awansowany na proboszcza ze starszeństwem z 1 stycznia 1934 roku i 3. lokatą w duchowieństwie wojskowym wyznania rzymskokatolickiego[9].
- Osobny artykuł: Tytulatura duchowieństwa wojskowego II RP.
W tym samym roku został przeniesiony z Modlina na stanowisko szefa duszpasterstwa Okręgu Korpusu Nr IX w Brześciu[10]. Tutaj jego staraniem kościół garnizonowy przyozdobiono nowymi malowidłami ściennymi pędzla artysty malarza Władysława Drapiewskiego.
W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku był szefem służby duszpasterskiej Zgrupowania „Brześć” i walczył w obronie Twierdzy Brzeskiej[11]. Pozostałe lata wojny i okupacji spędził w rodzinnych stronach koło Puław.
Na zaproszenie swojego kolegi kursowego z seminarium, proboszcza sierpeckiego, ks. Ludomira Lissowskiego, w 1945 roku przeniósł się do Sierpca, gdzie został kapelanem w miejscowym szpitalu[12]. Zmarł 17 listopada 1947. Pochowany został w grobowcu proboszczów sierpeckich na miejscowym cmentarzu[2][13].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1937)[14]
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie)[4]
- Złoty Krzyż Zasługi (13 lipca 1939)[15]
- Srebrny Krzyż Zasługi (16 marca 1928)[16][4]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[4]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[4]
Przypisy
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 189, tu sprostowano datę urodzenia z „16 marca 1881” na „28 marca 1881”.
- ↑ a b Franciszek Walasek - ksiądz, kapelan WP [online], www.nieobecni.com.pl [dostęp 2021-12-22] .
- ↑ Wykaz kapelanów, służących czynnie lub w rezerwie w WP w okresie pokojowym w latach 1923–1939. ordynariat.wp.mil.pl, 1 marca 2011. [dostęp 2015-03-30].
- ↑ a b c d e f g Paweł Borek. Życie religijne w garnizonie Siedlce w okresie międzywojennym. „Rozprawy Społeczne”, s. 34, Nr 4 z 2014.
- ↑ a b Rafał Dmowski. Szkice z dziejów Kościoła garnizonowego w Siedlcach w latach 1918–1939. „Szkice Podlaskie”, s. 115, Nr 11 z 2003.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 406.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1421, 1426.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 406, 899.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 24 stycznia 1934 roku, s. 2.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 272.
- ↑ Brześć – twierdza i garnizon we wrześniu 1939 r.. twierdza.org, 6 marca 2011. [dostęp 2015-04-05].
- ↑ Michał MarianM.M. Grzybowski Michał MarianM.M., Duchowieństwo Diecezji Płockiej. Wiek XX. Tom 1. Część 2., Płock 2008, s. 388-389, ISBN 978-83-733252-1-0 .
- ↑ Księża spoczywający na cmentarzu parafialnym [online], Fara Sierpc [dostęp 2021-12-22] (pol.).
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
- ↑ M.P. z 1939 r. nr 160, poz. 383 „za zasługi w służbie wojskowej”.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 65, poz. 89 „za zasługi na polu pracy duszpasterskiej w wojsku”.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.