Fluorek cezu
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny | CsF | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa | 151,90 g/mol | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wygląd | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | 13400-13-0 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
PubChem | 25953 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Inne aniony | CsCl, CsBr, CsI | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Inne kationy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Fluorek cezu, CsF – nieorganiczny związek chemiczny, sól cezu i kwasu fluorowodorowego. Jest to bezbarwne, higroskopijne, krystaliczne ciało stałe dobrze rozpuszczalne w rozpuszczalnikach polarnych. Jest solą silnej zasady i słabego kwasu, jego roztwory wodne wykazują odczyn zasadowy. Wiązanie Cs−F ma silny charakter jonowy; jest połączeniem dwóch pierwiastków o jednej z największych różnic elektroujemności (Cs: 0,79; F: 3,98 w skali Paulinga). W reakcji z mocnymi kwasami wydziela toksyczny fluorowodór.
Otrzymywanie
Bezwodny fluorek cezu otrzymywany jest przez osuszenie produktów reakcji fluorowodoru z wodorotlenkiem bądź węglanem cezu.
Zastosowanie
Jest używany do usuwania grup sililowych ze związków organicznych[5]. Ponadto jest używany w reakcjach jako słaba zasada, np. w kondensacji Knoevenagla[6].
Kryształy CsF dobrze przepuszczają dalekie promieniowanie podczerwone i są wykorzystywane jako nośniki próbek w spektroskopii IR.
Przypisy
- ↑ a b c d e f Lide 2009 ↓, s. 4-57.
- ↑ a b Fluorek cezu, karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, Merck, numer katalogowy: 255718 [dostęp 2015-08-10] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ Lide 2009 ↓, s. 9-51.
- ↑ Caesium fluoride, karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, Merck, numer katalogowy: 255718 [dostęp 2015-08-10] (ang.). (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ MariellaM. Fiorenza MariellaM. i inni, Fluoride ion induced reactions of organosilanes: the preparation of mono and dicarbonyl compounds from β-ketosilanes, „Tetrahedron Letters”, 26, 1985, DOI: 10.1016/S0040-4039(00)89137-6 (ang.).
- ↑ AbdelhakA. Hakiki AbdelhakA. i inni, Retrodienic reactions XVII – a general route to allenes gem-diactivated by electroattracting groups, „Tetrahedron Letters”, 25 (32), 1984, s. 3461–3462, DOI: 10.1016/S0040-4039(01)91047-0 (ang.).
Bibliografia
- David R.D.R. Lide David R.D.R. (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
- p
- d
- e
1. Wodoru i litowców | |
---|---|
2. Berylowców |
|
3. Skandowców |
|
Lantanowców |
|
Aktynowców |
|
4. Tytanowców |
|
5. Wanadowców |
|
6. Chromowców |
|
7. Manganowców |
|
8. Żelazowców |
|
9. Kobaltowców |
|
10. Niklowców |
|
11. Miedziowców |
|
12. Cynkowców |
|
13. Borowców |
|
14. Węglowców |
|
15. Azotowców |
|
16. Tlenowców |
|
17. Fluorowców |
|
18. Helowców |
|
- GND: 4249758-9