Edmund Zieliński (hokeista)

Ten artykuł dotyczy hokeisty. Zobacz też: inne osoby.

Edmund Zieliński

Data i miejsce urodzenia	24 listopada 1909 Kijewo Królewskie
Data i miejsce śmierci	8 grudnia 1992 Warszawa
Obywatelstwo	Polska
Pozycja	napastnik

Edmund Zieliński (ur. 24 listopada 1909 w Kijewie, zm. 8 grudnia 1992 w Warszawie) – polski hokeista, olimpijczyk.

Zawodnik występujący na pozycji napastnika. Reprezentant AZS Poznań, z którym zdobył złoty (1934) i dwa razy brązowy medal (1931, 1933) mistrzostw Polski.

W reprezentacji Polski wystąpił 23 razy, zdobywając 8 bramek. Był członkiem drużyny hokejowej w Igrzyskach Olimpijskich w Garmisch-Partenkirchen w 1936 oraz mistrzostw świata w Davos w 1935.

Ukończył studia medyczne w 1939, w wojnie obronnej 1939 wzięty do niewoli niemieckiej. Po II wojnie światowej pracował jako lekarz wojskowy. Został pochowany na starym cmentarzu na Służewie przy ul. Renety.

• Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński Leksykon olimpijczyków polskich. Od Chamonix i Paryża do Soczi 1924-2014, wyd. PKOl, b.m. i d. w., s. 163
• Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński, Od Chamonix i Paryża do Vancouver. Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2010 wyd. Fundacja Dobrej Książki, b.d i m. w., str. 155-156, ISBN 978-83-86320-01-1
• Polski Komitet Olimpijski: Edmund Zieliński – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-21]. (pol.).