Dalophis
| Dalophis | |||
| Rafinesque, 1810[1] | |||
 D. imberbis | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Nadgromada | ryby kostnoszkieletowe | ||
| Gromada | promieniopłetwe | ||
| Podgromada | nowopłetwe | ||
| Infragromada | doskonałokostne | ||
| Rząd | |||
| Rodzina | żmijakowate | ||
| Podrodzina | Ophichthinae | ||
| Rodzaj | Dalophis | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Dalophis serpa Rafinesque, 1810 (= Sphagebranchus imberbis Delaroche, 1809) | |||
| Synonimy | |||
| | |||
| Gatunki | |||
| |||
| |||
| |||
Dalophis – rodzaj morskich ryb węgorzokształtnych z rodziny żmijakowatych (Ophichthyidae).
Rozmieszczenie geograficzne
Do rodzaju należą gatunki występujące w wodach wschodniego Oceanu Atlantyckiego i Morza Śródziemnego[6].
Morfologia
Długość ciała do 150 cm; brak danych dotyczących masy ciała[6].
Systematyka
Rodzaj zdefiniował w 1810 roku francusko-amerykański przyrodnik Constantine Samuel Rafinesque w publikacji własnego autorstwa poświęconej opisowi nowych rodzajów i nowych gatunków zwierząt i roślin żyjących na Sycylii[1]. Gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie) S. imberbis[7].
Etymologia
- Dalophis (Dalaphis): być może od Dalmacji, krainy historycznej w Chorwacji, Bośni i Hercegowinie oraz Czarnogórze na wschodnim wybrzeżu Morza Adriatyckiego; gr. οφις ophis, οφεως opheōs ‘wąż’[8].
- Pterurus: gr. πτερον pteron ‘skrzydło, płetwa’[9]; ουρα oura ‘ogon’[10]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Pterurus flexuosus Rafinesque, 1810 (= Sphagebranchus imberbis Delaroche, 1809).
- Scytallurus: gr. σκυταλη skutalē ‘kij, laska’[11]; ουρα oura ‘ogon’[10]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Sphagebranchus imberbis Delaroche, 1809.
- Pelia: etymologia niejasna, autor nie wyjaśnił znaczenia nazwy rodzajowej[5]. Gatunek typowy: Sphagebranchus cephalopeltis Bleeker, 1863.
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[12]:
- Dalophis boulengeri (Blache, Cadenat & Stauch, 1970)
- Dalophis cephalopeltis (Bleeker, 1863)
- Dalophis imberbis (Delaroche, 1809) – wężogon[13]
- Dalophis multidentatus Blache & Bauchot, 1972
- Dalophis obtusirostris Blache & Bauchot, 1972
Uwagi
Przypisy
- ↑ a b Rafinesque 1810 ↓, s. 68.
- ↑ Rafinesque 1810 ↓, s. 100, ryc. vii.
- ↑ C.S. Rafinesque: Indice dittiologia Siciliana, ossia, Catalogo metodico dei nomi Latini, Italiani, e Siciliani dei pesci, che si rinvengono in Sicilia: disposti secondo un metodo naturale: eseguito da un appendice che contiene la descrizione di alcuni nuovi pesci siciliani: illustrato da due piance. Messina: Presso Giovanni del Nobolo, con approvazzione, 1810, s. 43, 59. (łac.).
- ↑ A.H.A. Duméril. Ichthyologie analytique ou classification des poissons, suivant, la méthode naturelle, a l’aide de tableaux synoptiques. „Mémoires de l’Académie (royale) des sciences de l’Institut (imperial) de France”. 27, s. 199, 1856. (ang.).
- ↑ a b P. Bleeker. Mémoire sur les poissons de la côte de Guinée. „Natuurkundige verhandelingen van de Bataafsche Hollandsche Maatschappye der Wetenschappen te Haarlem”. 18, s. 128, 1862. (fr.).
- ↑ a b R. Froese & D. Pauly: Dalophis. FishBase (ver. (02/2024)). [dostęp 2024-06-06]. (ang.).
- ↑ D.S. Jordan: The genera of fishes. Cz. 1: From Linnaeus to Cuvier, 1758-1833, seventy-five years, with the accepted type of each. A contribution to the stability of scientific nomenclature. Calif: Stanford University, 1917, s. 81, seria: Leland Stanford junior university publications. University nr 27. (ang.).
- ↑ Ch. Scharpf: Family Ophichthidae Günther 1870 (Snake Eels and Worm Eels). The ETYFish Project. [dostęp 2024-06-06]. (ang.).
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 211.
- ↑ a b Jaeger 1959 ↓, s. 276.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 233.
- ↑ RonR. Fricke RonR., William NeilW.N. Eschmeyer William NeilW.N., Richard van derR. Laan Richard van derR. (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer’s Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 11 maja 2024 [dostęp 2024-06-06] (ang.).
- ↑ Eugeniusz Grabda, Tomasz Heese: Polskie nazewnictwo popularne krągłouste i ryby – Cyclostomata et Pisces. Koszalin: Wyższa Szkoła Inżynierska w Koszalinie, 1991.
Bibliografia
- C.S. Rafinesque: Caratteri di alcuni nuovi generi e nuove specie di animali e piante della Sicilia: con varie osservazioni sopra i medesimi. Palerme: Per le stampe di Sanfilippo, 1810, s. 1–105. (wł.).
- E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).
