Dacrycarpus

Dacrycarpus

D. dacrydioides – pęd z nasionami i osnówkami

Systematyka^[1]^[2]

Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

Nadgromada

Gromada

Podgromada

Nadklasa

nagonasienne

Klasa

iglaste

Rząd

araukariowce

Rodzina

zastrzalinowate

Rodzaj

Dacrycarpus

Nazwa systematyczna

Dacrycarpus de Laubenfels
J. Arnold Arbor. 50: 315. 15 Jul 1969^[3]

Typ nomenklatoryczny

D. dacrydioides (A. Richard) de Laubenfels^[3]

Systematyka w Wikispecies

Multimedia w Wikimedia Commons

Dacrycarpus – rodzaj zimozielonych drzew nagonasiennych z rodziny zastrzalinowatych (Podocarpaceae). Obejmuje dziewięć współcześnie żyjących gatunków występujących na obszarze od południowo-wschodniej Azji po Nową Zelandię; wszystkie rosną w tropikalnych lasach deszczowych, zwykle na wysokościach od 1 tys. do 3 tys. m n.p.m.^[4] Skamieniałości odkryte w Argentynie dowodzą, że w eocenie przedstawiciele rodzaju występowali również w Ameryce Południowej^[5].

Morfologia

Pokrój: Drzewa (rzadziej rośliny o pokroju krzewiastym) osiągające zwykle wysokość od kilkunastu do ponad 60 m.
Liście: Liście dimorficzne - właściwe są odmienne niżeli młodociane. Są igłowate i spłaszczone, o długości od kilku do kilkunastu mm, przy czym młodociane są zwykle dłuższe i ułożone w dwóch rzędach. do 3-5 cm długie i od 2 do 4 mm szerokie. Wyrastają na pędach skrętolegle, przy czym u nasady rozgałęzień pędów są zwykle mniejsze. Pąki są niepozorne.
Organy generatywne: Kwiaty męskie skupione w strobile wyrastające w kątach liści, owalne lub cylindrycznie wydłużone. Strobile żeńskie składają się zwykle z jednego płodnego zalążka z mięśniejącą osnówką. Pozbawione skrzydełka nasiono otoczone jest czerwonawą osnówką^[4].

Systematyka

Jeden z rodzajów rodziny zastrzalinowatych (Podocarpaceae).

Wykaz gatunków^[6]

Dacrycarpus cinctus (Pilg.) de Laub.
Dacrycarpus compactus (Wasscher) de Laub.
Dacrycarpus cumingii (Parl.) de Laub.
Dacrycarpus dacrydioides (A.Rich.) de Laub.
Dacrycarpus expansus de Laub.
Dacrycarpus imbricatus (Blume) de Laub.
Dacrycarpus kinabaluensis (Wasscher) de Laub.
Dacrycarpus steupii (Wasscher) de Laub.
Dacrycarpus vieillardii (Parl.) de Laub.
†Dacrycarpus puertae Wilf – wymarły, eoceński gatunek^[5]

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
↑ M.J.M.M.J.M. Christenhusz M.J.M.M.J.M. i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19 (1), 2011, s. 55–70, DOI: 10.11646/phytotaxa.19.1.3 (ang.).
↑ ^a ^b Index Nominum Genericorum (ING). Smithsonian National Museum of Natural History. [dostęp 2012-01-19]. (ang.).
↑ ^a ^b John Silba: Encyclopedia coniferae. Corvallis, Oregon, USA: Harold N. Moldenkeand, Alma L. Moldenke, 1986, s. 30-31, seria: Phytologia Memoirs.
↑ ^a ^b Peter Wilf. Rainforest conifers of Eocene Patagonia: Attached cones and foliage of the extant Southeast Asian and Australasian genus Dacrycarpus (Podocarpaceae). „American Journal of Botany”. 99 (3), s. 562–584, 2012. DOI: 10.3732/ajb.1100367. (ang.).
↑ Dacrycarpus. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2012-01-19].