Dąbrówka (powiat węgorzewski)

Ten artykuł dotyczy wsi Dąbrówka w woj. warmińsko-mazurskim, pow. węgorzewskim. Zobacz też: inne miejscowości o tej nazwie.

Dąbrówka

osada
Pałac
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	węgorzewski
Gmina	Budry
Liczba ludności (2022)	90[2]
Strefa numeracyjna	87
Kod pocztowy	11-606[3]
Tablice rejestracyjne	NWE
SIMC	0755419
Położenie na mapie gminy Budry Dąbrówka
Położenie na mapie Polski Dąbrówka
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Dąbrówka
Położenie na mapie powiatu węgorzewskiego Dąbrówka
54°19′32″N 21°52′56″E/54,325556 21,882222[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Dąbrówka (niem. Dombrowken, Dąbrowskie (1947), Dąbrówka Nowa (1994)^[4]) – osada w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie węgorzewskim, w gminie Budry, sołectwo Zabrost Wielki.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego.

Używane wcześniej nazwy wsi: Dąbrówka Litewska, Dąbrówka Nowa.

Wieś została założona pod koniec XVI wieku. Była to wieś szlachecka. Do początku XIX w. chłopi odrabiali pańszczyznę w miejscowym majątku ziemskim. W końcu XIX wieku majątek w Dąbrówce należał do dr. Voighta z Królewca. W tym czasie majątek wraz z trzema folwarkami miał powierzchnię 1336 ha.

Około 1607 roku w Dąbrówce powstała parafia luterańska. Pierwszy pastor nazywał się Głębowski. Nabożeństwa w tutejszym kościele odprawiane były w językach: niemieckim, litewskim i polskim. Ostatnie nabożeństwo w języku polskim odbyło się tu w roku 1824, a litewskie w roku 1844. Nowy kościół w Dąbrówce wybudowano w roku 1732.

Podczas akcji germanizacyjnej nazw miejscowych i fizjograficznych historyczna nazwa niemiecka Dombrowken została w lipcu 1938 r. zastąpiona przez administrację nazistowską sztuczną formą Eibenburg.

Szkoła w Dąbrówce powstała równocześnie z parafią. W roku 1935 była to szkoła dwuklasowa z 70 uczniami. Po II wojnie światowej szkoła powstała tu w 1948 roku. W roku szkolnym 1966/67 była to szkoła czteroklasowa.

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są obiekty^[5]:

• Kościół pochodzi z 1732 roku. Świątynia jest orientowana, murowana na podmurówce z kamienia z czworoboczną, szeroką wieżą.
• Pałac późnoklasycystyczny z poł. XIX w., parterowy, kryty wysokim dachem naczółkowym z facjatkami na osi^[6].

inne:

• Chałupa murowana z drewnianą wozownią.

• Andrzej Wakar i Bohdan Wilamowski, Węgorzewo. Z dziejów miasta i powiatu, Pojezierze, Olsztyn, 1968. (str. 118-119 - opis wsi)
• Małgorzata Jackiewicz-Garniec, Mirosław Garniec, Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich, (Wydanie III poszerzone i uzupełnione) Studio ARTA, Olsztyn, 2001, ISBN 83-912840-2-6 (str. 271 dwór).