Conus babaensis

Conus babaensis
Rolán & Röckel, 2001
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	mięczaki
Gromada	ślimaki
Podgromada	Caenogastropoda[1]
Rząd	Neogastropoda[1]
Nadrodzina	Conoidea[1]
Rodzina	stożki
Rodzaj	Conus
Gatunek	Conus babaensis
Synonimy
Conus (Lautoconus) babaensis Rolán & Röckel, 2001[1] Varioconus babaensis (Rolán & Röckel, 2001)[1]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]
najmniejszej troski
Multimedia w Wikimedia Commons

Conus babaensis – gatunek ślimaka z rodziny stożków (Conidae). Występuje endemicznie u wybrzeży Angoli.

Gatunek opisali po raz pierwszy Emilio Rolán i Dieter Röckel w roku 2001. Nazwa gatunkowa pochodzi od miejsca zebrania holotypu (Baía do Baba)^[3].

Muszla holotypu ma 25,8 mm długości i 15,7 mm szerokości. Ogólnie długość muszli wynosi 17–32 mm. Ostatni skręt ma kształt od wybrzuszonego stożka do szerokiego owalu. Otwór muszli znacznie szerszy u nasady niż w miejscu łączenia ostatniego skrętu ze skrętką. Kolor tła biały. Na ostatnim skręcie dwa szerokie, jasnobrązowe pasy, biegnące spiralnie, podobnie jak i jeden biały pas. Na polach jasnobrązowych występują niekiedy ciemniejsze brązowe pasy. Skrętka biała z brązowymi liniami wzdłuż szwów. Otwór ujścia biały^[3].

C. babaensis występuje endemicznie na wybrzeżach południowej Angoli, od Baia do Bapa do Baia das Pipas. Daje to około 30 km linii brzegowej^[2]. Spotykany na głębokości 1–3 m^[3] pod skałami i w piasku^[3].