Camillo Massimi
Kardynał prezbier | |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 1620 | ||
Data i miejsce śmierci | 12 września 1677 | ||
łaciński patriarcha Jerozolimy | |||
Okres sprawowania | 1653–1671 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Sakra biskupia | 4 stycznia 1654 | ||
Kreacja kardynalska | 22 grudnia 1670 | ||
Kościół tytularny | Santa Maria in Domnica | ||
|
Data konsekracji | 4 stycznia 1564 | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | Fabio Chigi | ||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | Giulio Rospigliosi | ||||||||||||||||
|
Camillo Massimi (ur. w 1620 w Rzymie, zm. 12 września 1677 tamże) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się w 1620 roku w Rzymie. Studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat[1]. 15 grudnia 1653 roku został wybrany łacińskim patriarchą Jerozolimy, a 4 stycznia następnego roku przyjął sakrę[1]. W tym samym roku został asystentem Tronu Papieskiego i nuncjuszem w Hiszpanii[2]. Usiłował doprowadzić do pokoju pomiędzy Hiszpanią a Francją, bez udziału weneckiego ambasadora[2]. Wobec tego Republika Wenecka złożyła protest u papieża i Massimi został odwołany z funkcji nuncjusza w 1656 roku[2]. 22 grudnia 1670 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Maria in Domnica[1]. Zmarł 12 września 1677 roku w Rzymie[2].
Przypisy
- p
- d
- e