Bolesław Łazarski
major | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | Armia Ludowa |
---|---|
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Bolesław Łazarski ps. „Chmura” – oficer Armii Ludowej oraz Straży Pożarnej.
Życiorys
Po wybuchu II wojny światowej był żołnierzem Gwardii Ludowej, później został oficerem Armii Ludowej w stopniu porucznika. Służył w 1 Brygadzie AL im. Ziemi Kieleckiej, w której pełnił funkcję oficera operacyjnego, od 14 sierpnia 1944 dowódcy I batalionu, a 12 września 1944 został przeniesiony do sztabu Obwodu III AL. W 1946 był w stopniu majora.
Po wojnie sprawował urząd wicewojewody rzeszowskiego. Został prezesem Zarządu Okręgu Wojewódzkiego Zawodowej Straży Pożarnej RP w Rzeszowie, a od 1 kwietnia 1950 do końca stycznia 1952 Komendantem Głównym Straży Pożarnych. Mianowany wówczas pułkownikiem pożarnictwa, a po zmianie nomenklatury, od 1951 kapitanem komendantem w pożarniczym korpusie oficerskim. Datę powołania Łazarskiego na stanowisko komendanta 1 kwietnia 1950 przyjęto za początek istnienia Komendy Głównej Straży Pożarnych[1]. W maju 1972 wszedł w skład Prezydium Zarządu Głównego ZBoWiD[2].
Odznaczenia i ordery
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (1946)[3]
- Złota Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (1967)[4]
Przypisy
Bibliografia
- Komenda Miejska Państwowej Straży Pożarnej w Wałbrzychu. Kartka z kalendarza. straz.walbrzych.pl. [dostęp 2016-01-30].