Blythipicus
Blythipicus[1] | |||
Bonaparte, 1854[2] | |||
Przedstawiciel rodzaju – drewniak ciemny (B. rubiginosus) na ilustracji autorstwa G. van Oorta z 1827 roku | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | ptaki | ||
Podgromada | Neornithes | ||
Infragromada | ptaki neognatyczne | ||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | dzięcioły | ||
Plemię | Campephilini | ||
Rodzaj | Blythipicus | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Hemicircus rubiginosus Swainson, 1837 | |||
Synonimy | |||
| |||
Gatunki | |||
| |||
| |||
|
Blythipicus – rodzaj ptaków z podrodziny dzięciołów (Picinae) w rodzinie dzięciołowatych (Picidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w orientalnej Azji[6].
Morfologia
Długość ciała 23–30 cm; masa ciała 64–170 g[6].
Systematyka
Etymologia
- Venilia: w mitologii rzymskiej Venilia była piękną nimfą, żoną Janusa i matką Canens[7]. Gatunek typowy: Hemicircus rubiginosus Swainson, 1837; młodszy homonim Venilia Rafinesque, 1815 (Crustacea).
- Blythipicus: Edward Blyth (1810–1873), angielski zoolog, kustosz Museum of the Asiatic Society of Bengal w Kolkacie; łac. picus „dzięcioł”[7].
- Plinthopicus: gr. πλινθος plinthos „cegła” (tj. kolory cegły); nowogr. πικος pikos „dzięcioł”, od łac. picus „dzięcioł”[7]. Gatunek typowy: Hemicircus rubiginosus Swainson, 1837.
- Pyrrhopicus: gr. πυρρος purrhos „koloru płomienia, czerwony”, od πυρ pur, πυρος puros „ogień”[7]. Gatunek typowy: Picus pyrrhotis Hodgson, 1837.
- Lepocestes: gr. λεπος lepos „łuska, skórka”, od λεπω lepō „łuszczyć się”; κεω keō „dzielić”[7]. Nowa nazwa dla Blythipicus Bonaparte, 1854 ze względu na puryzm.
- Phloistes: gr. φλοιστης phloistēs „skrobak kory”, od φλοιος phloios „kora drzewa”, od φλεω phleō „obfitować”; ἱζω hizō „usiąść, posadzić”[7]. Gatunek typowy: Picus pyrrhotis Hodgson, 1837.
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[8]:
- Blythipicus rubiginosus (Swainson, 1837) – drewniak ciemny
- Blythipicus pyrrhotis (Hodgson, 1837) – drewniak kasztanowaty
Przypisy
- ↑ Blythipicus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Ch.-L. Bonaparte. Conspectus Volucrum Zygodactylorum. „Ateneo Italiano”. 2, s. 124, 1854. (łac.).
- ↑ Ch.-L. Bonaparte: Conspectus generum avium. Cz. 1. Lugduni Batavorum: Apud E.J. Brill, 1850, s. 128. (łac.).
- ↑ a b P.A. Malherbe: Monographie des picidées, ou Histoire naturelle des picidés, picumninés, yuncinés ou torcols; comprenant dans la première partie, l’origine mythologique, les mœurs, les migrations, l’anatomie, la physiologie, la répartition géographique, les divers systèmes de classification de ces oiseaux grimpeurs zygodactyles, ainsi qu’un dictionnaire alphabétique des auteurs et des ouvrages cités par abréviation; dans la deuxième partie, la synonymie, la description en latin et en français, l’histoire de chaque espèce, ainsi qu’un dictionnaire alphabétique et synonymique latin de toutes les espèces. Metz: Typ. de J. Verronnais, 1861, s. liii. (fr.).
- ↑ a b J. Cabanis & F. Heine: Museum Heineanum: Verzeichniss der ornithologischen Sammlung des Oberamtmann Ferdinand Heine, auf Gut St. Burchard vor Halberstadt. T. 4: Klettervögel. Cz. 2: Spechte. Halberstadt: In Commission bei R. Frantz, 1863. (niem.).
- ↑ a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Woodpeckers (Picidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.picida1.01. [dostęp 2020-06-26]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Etymologia za: James A. Jobling: The Key to Scientific Names. [w:] Birds of the World [on-line]. Cornell Laboratory of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2021. (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Campephilini Blyth, 1852 (wersja: 2020-05-18). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-06-26].