Biczowąż długonosy
Ahaetulla nasuta | |||||
(Lacépède, 1789) | |||||
Systematyka | |||||
Domena | eukarionty | ||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||||
Typ | strunowce | ||||
Podtyp | kręgowce | ||||
Gromada | gady | ||||
Rząd | |||||
Podrząd | |||||
Infrarząd | Alethinophidia | ||||
Rodzina | połozowate | ||||
Podrodzina | Ahaetuliinae | ||||
Rodzaj | Ahaetulla | ||||
Gatunek | biczowąż długonosy | ||||
| |||||
| |||||
|
Biczowąż długonosy[2], wąż bicz[2] (Ahaetulla nasuta) – gatunek jadowitego węża z rodziny połozowatych (Colubridae).
Opis[3]
Rozmiary
Długość: zazwyczaj 120-150 cm, maksymalnie 2 m.
Wygląd
Zielone lub jasnobrązowe ubarwienie, żółta linia po obu stronach ciała. Łuski gładkie, długie i skośnie ustawione. Skóra między nimi jest czarno-biała, co uwidacznia się w postaci prążkowania, gdy zwierzę jest podrażnione i jego ciało rozdyma się. Długa i wąska głowa kończy się szpiczastym pyskiem. Oczy ułożone poprzecznie i pochylone do przodu. Tęczówka jest koloru złotego, źrenica horyzontalna. Ze względu na ułożenie oka i źrenicy mają stereoskopowe widzenie. Szyja wyraźnie zwężona, ciało smukłe o największej szerokości w okolicach połowy długości. Ogon zwęża się stopniowo i stanowi około 1/3 długości całego ciała.
Rozmnażanie
Są jajożyworodne. Samica rodzi 5-15 młodych.
Zachowanie
Zazwyczaj jest spokojny i nieagresywny, jednakże źle znosi niewolę. Często po schwytaniu atakuje ściany terrarium i nawet małe osobniki gryzą bez wahania celując w twarz przeciwnika. Po kilku dniach większość osobników oswaja się na tyle, że można się z nimi obchodzić bez problemu.
Gdy jest podrażniony wysuwa język, podnosi przednią część ciała, pochyla ją do przodu i nadyma się, co powoduje uwidocznienie prążkowania. Język rzadko jest wysuwany i wsuwany, co jest częste u innych węży, raczej pozostaje wysunięty. Następnie otwiera szeroko pysk i zwija ciało sinusoidalnie. Miejscowe ludy uważają, że stara się uderzyć w oczy człowieka.
Wśród listowia porusza się sprawnie, ale na ziemi powolnie. Podczas spoczynku obserwowany jest z wyprostowanym, niezwiniętym ciałem.
Pokarm
Żywi się głównie jaszczurkami z rodzaju Calotes, a także żabami, ptakami, małymi ssakami i okazjonalnie innymi wężami. Polując na zdobycz chwyta ją za kark pyskiem i trzyma póki nie przestanie się ruszać lub póki nie umrze. Następnie połyka zdobycz i unosi przednią połowę ciała do góry. Wykrzywiając ciało przesuwa pokarm do żołądka.
Występowanie
Występuje na terenie Indii, Sri Lanki, Bangladeszu, Birmy, Tajlandii, Kambodży i Wietnamu. Zamieszkuje równiny i wzgórza do ok. 1000 m n.p.m. Znajdowany jest w wysokiej trawie, na drzewach, częściej w zaroślach, czasami w parkach miejskich.
Jadowitość
Ich zęby jadowe umieszczone są w tyle pyska. Ukąszenia nie są niebezpieczne dla ludzi, mogą jedynie powodować lekki ból w miejscu ukąszenia, obrzęk oraz pocenie. W przypadku ich naturalnej zdobyczy śmierć następuje dopiero po 10-20 minutach od ukąszenia. Powoduje u nich przyspieszenie oddechu i postępujący paraliż dochodzący do mięśni oddechowych[4][5].
Przypisy
- ↑ Ahaetulla nasuta [online], The Reptile Database [dostęp 2016-03-25] .
- ↑ a b Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 406. ISBN 83-01-14344-4.
- ↑ F.F. Wall F.F., A Popular Treatise on the Common Indian Snakes, „The Journal of the Bombay Natural History Society”, 1905, s. 545-551 .
- ↑ C.C. McCann C.C., A Whip-Snake (D. mycterizans) feeding on the Lizard (Calotes verisicolor), „Journal of Bombay Natural History Society”, 1935, s. 226-227 .
- ↑ WCH Clinical Toxinology Resources [online], www.toxinology.com [dostęp 2016-03-27] .
Linki zewnętrzne
- http://www.wildreach.com/reptile/Serpentes/Ahaetulla%20nasuta.php
- http://www.eol.org/pages/1057250/overview
- EoL: 1057250
- GBIF: 2453329
- identyfikator iNaturalist: 68528
- ITIS: 1081512
- NCBI: 910399
- CoL: BBXJ