Antonio Solari

Antonio Solari (ur. 1700 w Campione, zm. 17 sierpnia 1763) – architekt polski pochodzenia włoskiego, tworzący w stylu późnego baroku, architekt królewski.

Był synem pracującego w Polsce Rocha Solariego. Od 1726 roku na stałe mieszkał w Polsce.

W latach 1740–1746 jako nadworny architekt Augusta III Sasa wykonał następujące zlecenia:

• kierownik budowy przy wznoszeniu fasady Zamku Królewskiego w Warszawie od strony Wisły wg projektu Carla Friedricha Pöppelmanna^[1].
• ukończenie budowy kościoła Paulinów na Skałce w Krakowie (1740–1743).

• klasztor ss. Sakramentek w Warszawie przy rynku Nowego Miasta (1728 wspólnie z J. Fontaną)
• kolegium Pijarów w Radomiu
• kościół św. Stanisława w Siedlcach
• kościół Jana Bożego w Warszawie wraz z klasztorem bonifratrów i szpitalem, po 1726 roku, ul. Bonifraterska 12
• kościół i klasztor reformatów w Siennicy
• kolegiata Przemienienia Pańskiego w Łukowie
• rozbudowa kościoła franciszkanów w Warce

• 
  Kościół na Skałce w Krakowie
• 
  Kościół Św. Jana Bożego w Warszawie
• 
  Kościół w Siedlcach
• 
  Klasztor Sakramentek w Warszawie
• 
  Kościół i klasztor w Siennicy
• 
  Kościół Franciszkanów w Warce
• 
  Kolegiata Przemienienia Pańskiego w Łukowie