António Leal Moreira
Data i miejsce urodzenia | 30 czerwca 1758 |
---|---|
Pochodzenie | portugalskie |
Data i miejsce śmierci | 26 listopada 1819 |
Instrumenty | organy |
Gatunki | muzyka poważna, muzyka klasycystyczna |
Zawód | kompozytor |
António Leal Moreira (ur. 30 czerwca 1758 w Abrantes, zm. 26 listopada[a] 1819 w Lizbonie)[1] – portugalski kompozytor okresu klasycyzmu.
Życiorys
30 czerwca 1766 wstąpił do Seminário da Patriarcal w Lizbonie, gdzie był uczniem João de Sousy Carvalho, a od 1775 jego asystentem, następnie organistą. 19 maja 1777 wykonał publicznie swoją pierwszą kompozycję sakralną Missa do Espírito Santo, która została odśpiewana podczas aklamacji królowej Portugalii Marii I[2] . W 1787 został mianowany pierwszym kapelmistrzem (port. mestre de capela) dworskiej kapeli kaplicy królewskiej, na potrzeby której także komponował muzykę religijną[3][2] .
W 1790 został dyrygentem Opery Włoskiej w Lizbonie[3] . W latach 1793–1800 pełnił funkcję dyrektora muzycznego w nowo otwartym Teatro Nacional de São Carlos, gdzie poprowadził koncert inauguracyjny, a później wystawił wszystkie swoje opery[1][3] .
Twórczość
Moreira był jednym z pierwszych portugalskich kompozytorów tworzących do tekstów w ojczystym języku, choć większość jego utworów jest w języku włoskim[1]. Jego włoskie opery cieszyły się dużym powodzeniem, m.in. Siface e Sofonisba (wystawionym w Queluz, 1783), Ascanio in Alba (Queluz, 1785), Gli eroi spartani (Ajuda, 1787), A saloia enamorada, ou O remédio é casar (Lizbona, 1793), A vingança da cigana (Lizbona, 1793), L’eroina lusitana (wyst. w Lizbonie, 1795) oraz Musiche ne Il disertore francese (Turyn i Mediolan, 1800)[3][2] .
Komponował także utwory instrumentalne (cztery sinfonie) oraz muzykę religijną, m.in. pięć villancicos(inne języki), cztery msze, dwa magnifikaty, 11 zestawów responsoriów, psalmy[3][2] .
Uwagi
Przypisy
- ↑ a b c Manuel Carlos De Brito, Robert Stevenson: Moreira, António Leal. [w:] Oxford Music Online. Grove Music Online [on-line]. 2001-01-20. [dostęp 2018-05-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-05)]. via Oxford University Press. (ang.).
- ↑ a b c d De Brito 2004 ↓.
- ↑ a b c d e f Berny-Negrey 2000 ↓.
Bibliografia
- Wiesława Berny-Negrey: António Leal Moreira. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 6: M część biograficzna. Kraków: PWM, 2000. ISBN 83-224-0656-8. (pol.).
- Manuel Carlos De Brito: Moreira, António Leal. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. M. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).
Linki zewnętrzne
- António Leal Moreira w bazie Discogs.com (ang.)
- Dyskografia António Leal Moreira w bazie MusicBrainz (ang.)
- António Leal Moreira – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project