Anna Ludwik de La Grange d’Arquien
Data śmierci | 1703 |
---|---|
Ojciec |
Anna Ludwik d’Arquien (fr. Anne Louis d’Arquien de La Grange), hrabia Maligny (zm. 1703) – brat Marii Kazimiery, komendant regimentu dragonii kawalerii koronnej, uczestnik odsieczy wiedeńskiej, poseł nadzwyczajny Rzeczypospolitej w Królestwie Francji w 1669 roku, poseł Rzeczypospolitej w Królestwie Francji w 1676 roku[1].
Życiorys
Był bratem królowej Marii Kazimiery, która sprowadziła go z Francji do Polski. W 1670 wstąpił do armii koronnej, od 1672 był w regimencie dragonów, uczestniczył w bitwie pod Chocimiem. Od 1676 był komendantem regimentu.
W grudniu 1676 otrzymał polecenie wyjazdu do Francji, aby obwieścić zawarcie rozejmu z Turcją. Pozostawał tam, aby reprezentować siostrę podczas spraw majątkowych oraz aby osobiście dopilnowywać interesów małżonków Sobieskich. Po powrocie do Polski w 1683 towarzyszył Janowi III Sobieskiemu w wyprawie wiedeńskiej, gdzie dowodził sześcioma pułkami dragonów.
Anna Ludwik odegrał znaczną rolę podczas pierwszej bitwy pod Parkanami w październiku 1683, gdzie próbował powstrzymać ucieczkę jazdy polskiej, a w listopadzie tego roku dzięki jego udziałowi zdobyto twierdzę w Seczanach. Od tego czasu uczestniczył we wszystkich działaniach zbrojnych stojąc u boku Jana III Sobieskiego.
W 1690 poprzez konstytucję sejmu w zamian za szczególne zasługi dla Polski otrzymał indygenat[2]. Od 1693 był starostą szczyrzeckim, w tym czasie zaczął tytułować się markizem d’Arquien. Po śmierci Jana III, za panowania Augusta II Mocnego dowodził regimentem piechoty w armii koronnej[3]. Był elektorem Augusta II Mocnego z ziemi lwowskiej i przemyskiej w 1697 roku[4].
Przypisy
- ↑ Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1938, Warszawa 1938, s. 67.
- ↑ Wielki Sobieski, Słowniczek terminów
- ↑ Muzeum Pałac w Wilanowie, Index osobowy, d’Arquien de La Grange
- ↑ Suffragia województw i ziem koronnych i W. X. Litewskiego zgodnie na [...] Augusta II obranego króla polskiego [...] dnia 27 VI i przy poparciu wolnej elekcjej jego [...], s. 33.
Bibliografia
- Kazimierz Piwarski, w: Polski Słownik Biograficzny. T. 1. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1935, s. 166–167.