Andrzej (Ćilerdžić)
Biskup austriacko-szwajcarski | |||
Kraj działania | Austria | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 21 sierpnia 1961 | ||
Biskup remezijski | |||
Okres sprawowania | 2011–2014 | ||
Biskup austriacko-szwajcarski | |||
Okres sprawowania | od 2014 | ||
Wyznanie | prawosławne | ||
Kościół | |||
Inkardynacja | Eparchia austriacko-szwajcarska | ||
Śluby zakonne | 7 stycznia 1987 | ||
Diakonat | 8 marca 1987 | ||
Prezbiterat | 21 listopada 1990 | ||
Nominacja biskupia | maj 2011 | ||
Chirotonia biskupia | 18 września 2011 | ||
Odznaczenia | |||
[1] | |||
|
Data konsekracji | 18 września 2011 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | Belgrad | ||||
Miejsce | |||||
Konsekrator | Ireneusz | ||||
Współkonsekratorzy | Amfilochiusz (Radović), Ireneusz (Bulović) | ||||
|
Andrzej, imię świeckie Andreja Ćilerdžić (ur. 21 sierpnia 1961 w Osnabrück) – serbski biskup prawosławny.
Życiorys
Jest drugim synem serbskiego duchownego prawosławnego – Dobrivoja Ćilerdžicia i jego żony Marijany. Edukację podstawową i średnią uzyskał w Düsseldorfie. Następnie, w latach 1980–1981, zamieszkiwał we wspólnocie mniszej Athos (Klasztor Grigoriu). W latach 1981–1986 studiował teologię prawosławną na Uniwersytecie Belgradzkim.
7 stycznia 1987 w monasterze Visoki Dečani złożył wieczyste śluby mnisze przed hieromnichem Ireneuszem (Buloviciem). 8 marca 1987 w cerkwi św. Sawy w Düsseldorfie został wyświęcony na hierodiakona przez biskupa zachodnioeuropejskiego Laurentego. Po dwuletnich studiach podyplomowych w Salonikach wrócił do Düsseldorfu i przez dwa lata był diakonem w cerkwi św. Sawy. Następnie do 1993 pracował w seminarium duchownym Świętych Cyryla i Metodego w Prizrenie.
21 listopada 1990 przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa morawickiego Ireneusza. Od 1992 do 2011 należał do wspólnoty monasteru Kovilj, wykonując od 1993 do 2005 obowiązki sekretarza kancelarii ds. stosunków międzykościelnych przy Soborze Biskupów Serbskiego Kościoła Prawosławnego. W 2002 otrzymał godność archimandryty.
W 2008 podjął studia doktoranckie na uniwersytecie w Monachium (specjalizacja: eklezjologia), w maju 2010 został na nim asystentem w katedrze prawosławnej teologii dogmatycznej. Włada biegle językami niemieckim, greckim, włoskim, angielskim i francuskim, w mniejszym stopniu opanował język rosyjski, łacinę, arabski i hebrajski. Uczestniczył w szeregu konferencji i spotkań międzykościelnych.
W maju 2011 został nominowany na biskupa pomocniczego archieparchii belgradzko-karłowickiej z tytułem biskupa remezijskiego. Jego chirotonia biskupia odbyła się 18 września 2011. W 2014 stanął na czele nowo powstałej eparchii austriacko-szwajcarskiej[2].
Przypisy
Bibliografia
- НАРЕЧЕЊЕ И ХИРОТОНИЈА ИЗАБРАНОГ ЕПИСКОПА РЕМЕЗИЈАНСКОГ Г. АНДРЕЈА (ЋИЛЕРЏИЋА)
- p
- d
- e
- Porfiriusz
- Dabaru i Bośni Chryzostom
- Czarnogóry i Przymorza Joannicjusz
- biskup sremski Bazyli
- biskup banjalucki Efrem
- biskup Bački Ireneusz
- biskup milešewski Atanazy
- biskup braničewski Ignacy
- biskup budziński Lucjan
- biskup brytyjski i skandynawski Dosyteusz
- biskup wrański Pachomiusz
- biskup górnokarłowicki Gerazym
- biskup zwornicko-tuzlański Focjusz
- biskup zachodnioamerykański Maksym
- biskup Düsseldorfu i całych Niemiec Grzegorz
- biskup wschodnioamerykański Ireneusz
- biskup kanadyjski Mitrofan
- biskup žicki Justyn
- biskup szumadijski Jan
- biskup banacki Nikanor
- biskup raszko-prizreński Teodozjusz
- biskup kruszewacki Dawid
- biskup slawoński Jan
- biskup Nowej Gračanicy i Środkowego Zachodu Ameryki Longin
- biskup austriacki Andrzej
- biskup bihacko-petrovacki Sergiusz
- biskup timocki Hilarion
- biskup australijski i nowozelandzki Sylwan
- biskup niski Arseniusz
- biskup Buenos Aires Cyryl
- biskup dalmatyński Nikodem
- biskup osjeczkopolski i barański Cherubin
- biskup zahumsko-hercegowiński i nadmorski Dymitr
- biskup budimlański i nikšicki Metody
- biskup valjewski Hezychiusz
- biskup remezijski Stefan
- arcybiskup ochrydzki i metropolita skopijski Jan
- biskup połoski i kumanowski Joachim
- biskup bregalnicki Marek
- biskup stobijski Dawid