Agrofagi
Ten artykuł od 2018-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Agrofagi – patogeny, szkodniki i chwasty obniżające plony roślin uprawnych[1]. Straty powodowane przez agrofagi na świecie wynoszą ok. 35%, a w Polsce ok. 15%[potrzebny przypis]. Straty zależą od rejonu, rośliny żywicielskiej i gatunku agrofaga. W Polsce przeciętne szkody w plonach roślin uprawnych wynoszą:
- zboża – 12%,
- ziemniaki – 30–35%,
- rzepak ozimy – 15–18%,
- warzywa – 15%,
- w sadownictwie – 25%.
Metody zwalczania agrofagów:
- profilaktyczne – kwarantanna, zabiegi agrotechniczne, hodowla odmian odpornych,
- mechaniczne – np. niszczenie w sadach mumii, zakładanie opasek lepowych i pułapek, ustawianie strachów, ręczny zbiór szkodników,
- fizyczne – wykorzystywanie niskiej temperatury, światła, ultradźwięków i różnego rodzaju promieniowania,
- biologiczne – stosowanie biopreparatów,
- chemiczne – stosowanie środków ochrony roślin,
- integrowane – umiejętne łączenie wszystkich zabiegów ochrony roślin tak, aby się wzajemnie uzupełniały.
Zobacz też
- saprofagi
- ogólna uprawa roli i roślin
Przypisy
- ↑ Jan Boczek, Nauka o szkodnikach roślin uprawnych, wyd. III poprawione i uzupłenione, SGGW, 1998, s. 411.