(19) Fortuna
Obraz uzyskany przez Very Large Telescope | |||
Odkrywca | John Russell Hind | ||
---|---|---|---|
Data odkrycia | 22 sierpnia 1852 | ||
Numer kolejny | 19 | ||
Charakterystyka orbity (J2000) | |||
Przynależność obiektu | Pas główny | ||
Półoś wielka | 2,4420 au | ||
Mimośród | 0,1576 | ||
Peryhelium | 2,0571 au | ||
Aphelium | 2,8269 au | ||
Okres obiegu wokół Słońca | 3 lata 298 dni 3 godziny | ||
Średnia prędkość | 18,94 km/s | ||
Inklinacja | 1,57° | ||
Charakterystyka fizyczna | |||
Średnica | ok. 200 km | ||
Masa | 1,2×1019 kg | ||
Średnia gęstość | 2,0? g/cm3 | ||
Okres obrotu | (7 h 26 min 35 s) h | ||
Albedo | 0,04 | ||
Jasność absolutna | 7,13m | ||
Typ spektralny | G | ||
Średnia temperatura powierzchni | ~180 K | ||
Satelity naturalne | brak danych | ||
|
Zobacz hasło Fortuna w Wikisłowniku |
(19) Fortuna – jedna z większych planetoid z pasa głównego.
Odkrycie
Planetoida została odkryta przez Johna Russella Hinda 22 sierpnia 1852 w Londynie. Nazwana została na cześć Fortuny, bogini kierującej ludzkimi losami.
Orbita
Orbita (19) Fortuny jest nachylona do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 1,57°. Na jeden obieg wokół Słońca ciało to potrzebuje 3 lat i 298 dni krążąc w średniej odległości 2,44 au od Słońca. Średnia prędkość orbitalna tej planetoidy to ok. 18,94 km/s.
Właściwości fizyczne
(19) Fortuna ma średnicę ok. 200 km i w przybliżeniu sferyczny kształt. Jej albedo wynosi zaledwie 0,04, a jasność absolutna to 7,13m. Średnia temperatura na jej powierzchni sięga 180 K. Planetoida ta zalicza się do planetoid węglowych typu G. Jej powierzchnia jest ciemna i zawiera proste związki węgla.
Planetoida ta rotuje w czasie 7 godzin i 27 minut.
Zobacz też
Bibliografia
- (19) Fortuna w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (19) Fortuna w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (19) Fortuna w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)