Ściebieraki
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Obwód | |||
| Rejon | wilejski | ||
| Sielsowiet | Lubań | ||
| Populacja (2019) • liczba ludności |
| ||
| Kod pocztowy | 222445 | ||
Położenie na mapie obwodu mińskiego  | |||
Położenie na mapie Białorusi  | |||
Położenie na mapie Polski w 1939  | |||
 54°41′10″N 26°56′14″E/54,686111 26,937222 | |||
| |||
 | Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Ściebieraki |
Ściebieraki (biał. Сцеберакі; ros. Стеберяки) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie wilejskim, w sielsowiecie Lubań.
Historia
W czasach zaborów wieś w okręgu wiejskim Tałuć, w gminie Iża, w powiecie wilejskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. W 1866 roku liczyła 151 mieszkańców (67 dusz rewizyjnych) w 13 domach. Należała do dóbr Lubań, własność Lubańskich[2].
W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie wilejskim, w gminie Iża, od 1 kwietnia 1932 w gminie Kurzeniec[3].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwały tu 174 osoby, wszystkie były wyznania prawosławnego i zadeklarowały białoruską przynależność narodową. Były tu 32 budynki mieszkalne[4]. W 1931 w 37 domach zamieszkiwało 210 osób[5].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Wiszniewie i prawosławnej w Uźle. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Wilejce i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Kurzeńcu[6].
W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR[7][8]. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do Białoruskiej SRR[9].
Od 1991 w składzie niepodległej Białorusi.
Uwagi
- ↑ Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).
Przypisy
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 4 października 2019 roku.
- ↑ Ściebieraki, wieś, powiat wilejski, gmina Iża, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 406 .
- ↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 3 marca 1932 r. o zniesieniu gminy wiejskiej Iża i o zmianie granic niektórych gmin wiejskich w powiecie wilejskim, województwie wileńskiem. [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2023-03-09] .
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 78 .
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 60 .
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1699 .
- ↑ https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf.
- ↑ okupacja sowiecka ziem polskich, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-04-03] .
- ↑ PiotrP. Eberhardt PiotrP., Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, „Dzieje Najnowsze”, Rocznik L – 2018 (2), 2018, s. 95–100 .
Linki zewnętrzne
- Ściebieraki, wieś, powiat wilejski, gmina Iża, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 406 .
- p
- d
- e
Gmina Iża (II Rzeczpospolita)
- Siedziba gminy – Iża
| Wsie |
|
|---|---|
| Zaścianek |
|
| Kolonie |
|
| Folwarki |
|
| Osada |
|
- p
- d
- e
Gmina Kurzeniec (II Rzeczpospolita)
- Siedziba gminy – Kurzeniec
| Miasteczko |
|
|---|---|
| Wsie |
|
| Zaścianek | |
| Folwarki |
|
| Kolonie |
|
| Majątki |
|
| Osada |
|
| Leśniczówka |
|
| Futor |
|
| Osada kolejowa |
|
| Smolarnia |
|
| Koszarka kolejowa |
|
| Osada młyńska |
|
