Łuchmanowskaja
Peron stacji | |||
Państwo | Rosja | ||
---|---|---|---|
Miasto wydzielone | Moskwa | ||
Dzielnica | Wschodni okręg administracyjny, rejon Kosino–Uchtomski | ||
Projektant | Minskmietroprojekt | ||
Data otwarcia | 3 czerwca 2019 | ||
Liczba peronów | 1 | ||
Liczba krawędzi peronowych | 2 | ||
Głębokość stacji | 15 m | ||
Niekrasowskaja | |||
Poprzednia stacja | Ulica Dmitrijewskogo (Улица Дмитриевского) | ||
Następna stacja | Niekrasowka (Некрасовка) | ||
Położenie na mapie Moskwy | |||
Położenie na mapie Rosji | |||
55°42′30,60″N 37°54′01,44″E/55,708500 37,900400 | |||
|
Łuchmanowskaja (ros. Лухмановская) – stacja linii Niekrasowskiej metra moskiewskiego, znajdująca się we wschodnim okręgu administracyjnym Moskwy w rejonie Kosino–Uchtomski (ros. Косино-Ухтомский). Otwarcie miało miejsce 3 czerwca 2019 roku w ramach inauguracji odcinka między stacjami Kosino – Niekrasowka[1].
Stacja trójnawowa typu płytkiego kolumnowego z peronem wyspowym położona jest na głębokości 15 metrów. Projekt architektoniczny opracowało biuro „Minskmietroprojekt” (ros. ОАО «Минскметропроект») z Mińska.
Punktem wyjściowym wystroju jest motyw rzeki i zachodu Słońca[2]. Na użyte barwy składają się różne odcienie szarości i taupe. Posadzkę wyłożono granitem, a na ścianach zatorowych zamontowano pomarańczowe płyty. Jasnobeżowe filary na krótszych bokach mają wnęki, w które wbudowano ozdobne oświetlenie. Sufit ozdobiono panelami z anodowanego aluminium. Tworzą one symboliczny strumień, w którym jak w lustrze odbijają się pasażerowie przebywający na peronie.
Przystanek posiada cztery wyjścia. Wyjście numer 1 znajduje się w pasie zieleni pomiędzy Szosą Kosińską i ulicą 8 Marta, a wyjścia 2 – 4 na północnej stronie skrzyżowania ulic Łuchmanowskiej, Kraskowskiej i Dmitrijewskogo[3].
Zakładany potok pasażerski to 15,7 tys. osób na dobę[2].
Przypisy
- ↑ Собянин открыл движение по первому участку Некрасовской линии метро [online], Недвижимость РИА Новости, 2019 [dostęp 2021-09-04] (ros.).
- ↑ a b Станции Некрасовской линии метро: камни из магмы, конструктор «Лего» и лунная дорога [online], stroi.mos.ru [dostęp 2021-09-04] (ros.).
- ↑ Google Maps [online], Google Maps [dostęp 2021-09-04] .
- p
- d
- e
|