Łęczyce (gmina)

Łęczyce
gmina wiejska
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

wejherowski

TERC

2215082

Wójt

Piotr Wittbrodt

Powierzchnia

232,86 km²

Populacja (30.06.2021)
• liczba ludności


12 114[1]

• gęstość

52,1 os./km²

Nr kierunkowy

58

Tablice rejestracyjne

GWE

Adres urzędu:
ul. Długa 49
84-218 Łęczyce
Szczegółowy podział administracyjny
Plan gminy Łęczyce
Liczba sołectw

18

Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Łęczyce”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko górnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Łęczyce”
Ziemia54°35′N 17°52′E/54,589167 17,860833
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej
Liczba mieszkańców
Rok Ludność Zmiana (%)
1995 10 400 –
1996 10 539 1,3%
1997 10 573 0,3%
1998 10 620 0,4%
1999 10 669 0,5%
2000 10 783 1,1%
2001 10 828 0,4%
2002 10 962 1,2%
2003 11 020 0,5%
2004 11 066 0,4%
2005 11 164 0,9%
2006 11 177 0,1%
2007 11 283 0,9%
2008 11 430 1,3%
2009 11 559 1,1%
2010 11 650 0,8%
2011 11 795 1,2%
2012 11 831 0,3%
2013 11 888 0,5%
2014 11 935 0,4%
2015 11 977 0,4%
2016 12 043 0,6%
2017 12 035 −0,1%
2018 12 046 0,1%
2019 12 084 0,3%
2020 12 102 0,1%
2021 12 114 0,1%
1. Bank Danych Lokalnych GUS [[1]

Łęczyce – gmina wiejska w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie gdańskim.

Siedziba gminy to Łęczyce.

Według danych z 30 czerwca 2021[1] gminę zamieszkiwały 12 114 osób[2].

Struktura powierzchni

Według danych z roku 2002[3] gmina Łęczyce ma obszar 232,81 km², w tym:

  • użytki rolne: 41%
  • użytki leśne: 52%

Gmina stanowi 18,15% powierzchni powiatu.

Demografia

Dane z 30 czerwca 2004[1]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób % osób % osób %
populacja 11 066 100 5513 49,8 5553 50,2
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²)		 47,5 23,7 23,9
  • Piramida wieku mieszkańców gminy Łęczyce w 2014 roku[4].


Miejscowości i ich części o statusie sołectwa

Bożepole Małe, Bożepole Wielkie, Brzeźno Lęborskie, Chmieleniec, Chrzanowo, Dzięcielec, Kaczkowo, Kisewo, Łęczyce, Łęczyn Górny, Łówcz Górny, Nawcz, Rozłazino, Strzebielino, Strzebielino-Osiedle, Strzelęcino, Świetlino, Wysokie

Ochrona przyrody

Sąsiednie gminy

Gmina sąsiaduje z następującymi gminami: Choczewo, Gniewino, Luzino, Linia, Cewice, Nowa Wieś Lęborska[5].

Przypisy

  1. ↑ a b c d Bank Danych Lokalnych GUS. GUS. [dostęp 2018-09-24]. (pol.).
  2. ↑ Gmina Łęczyce w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-11-17] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. ↑ Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
  4. ↑ [1], dane GUS.
  5. ↑ PawełP. Kurt PawełP., Gmina Łęczyce - Położenie i miejscowości [online], www.leczyce.pl [dostęp 2016-04-16] .
  • p
  • d
  • e
Gmina Łęczyce
  • Siedziba gminy: Łęczyce
Wsie
Kolonie
Osady
Osada leśna
  • Paraszyno
Integralne
części wsi

Herb gminy Łęczyce

  • p
  • d
  • e
Miasta
Gminy miejskie
Gminy wiejskie
  • Choczewo
  • Gniewino
  • Linia
  • Luzino
  • Łęczyce
  • Szemud
  • Wejherowo

  • p
  • d
  • e
Powiat lęborski (1945–1975)
Przynależność wojewódzka
  • woj. gdańskie (1946–75)
Miasta
Gminy wiejskie
(1945–54 i 1973–75)
  • Cewice
  • Choczewo
  • Gniewino (do 1954)
  • Łebień
  • Łęczyce
  • Nowa Wieś (Lęborska)
  • Rozłazino (do 1954)
  • Wicko
Gromady
(1954–72)
  • Bożepole Wielkie (1954–71)
  • Brzeźno Lęborskie (1954–59)
  • Cewice (1954–72)
  • Choczewo (1954–72)
  • Garczegorze (1954–58)
  • Kostkowo (1954 →)
  • Łebień (1954–72)
  • Łebunia (1954–58)
  • Łęczyce (1954–72)
  • Maszewo (1954–57)
  • Nowa Wieś Lęborska (1954–72)
  • Pogorzelice (1954–61)
  • Redkowice (1954–57)
  • Rozłazino (1954–72)
  • Sasino (1954–68)
  • Szczenurze (1954–59)
  • Tawęcino (1954–58)
  • Wicko (1954–72)
  • Zwartowo (1954–61)