Wittevrouwensingel

Wittevrouwensingel
Wittevrouwensingel 1
Wittevrouwensingel 1
Geografische informatie
Locatie       Wittevrouwen en Buiten Wittevrouwen
Begin Nachtegaalstraat, Lucasbrug en Maliesingel
Eind Vaaltbrug met erachter Weerdsingel Oostzijde
Lengte ca. 0,82 km
Algemene informatie
Bestrating asfalt
Opvallende gebouwen Hooghiemstra, P.I. Wolvenplein, voormalig politiebureau Wittevrouwen, Stadsschouwburg en de Breyerskameren
Overig Vaaltbrug
Portaal  Portaalicoon   Stad Utrecht

De Wittevrouwensingel is een straat die in de Nederlandse stad Utrecht langs het noordoostelijke deel van de Stadsbuitengracht of singel loopt, van de Maliesingel in het zuiden (bij het kruispunt met de Nachtegaalstraat, de Lucasbrug en daarachter de Nobelstraat) tot de Vaaltbrug in het noorden, waarna de straat overgaat in de Weerdsingel Oostzijde.

Evenals de wijk Wittevrouwen, waarvan de singel de westgrens vormt, is de Wittevrouwensingel genoemd naar de voormalige Wittevrouwenpoort, een van de poorten van de oude stad en op zijn beurt genoemd naar het Wittevrouwenklooster. Een restant van deze poort is de Wittevrouwenbrug over de singel, die de Biltstraat (een verkeersweg die al sinds de middeleeuwen de stad ontsluit) verbindt met de Wittevrouwenstraat. Naast het kruispunt met de Nachtegaalstraat is dit het belangrijkste kruispunt van de Wittevrouwensingel.

Andere zijstraten van de Wittevrouwensingel zijn de Kruisstraat, Gasthuisstraat, Sint Janshovenstraat, Kleine Singel en het Hooghiemstraplein.

Aan de Wittevrouwensingel staan een aantal monumentale panden zoals de Breyerskameren en het voormalige kantoor van verzekeringsmaatschappij Nationale-Nederlanden aan de Wittevrouwensingel 1, gebouwd in 1930 naar ontwerp van Adolf Daniël Nicolaas van Gendt en Hendrik Petrus Berlage, thans in gebruik als advocatenkantoor[1]

Geschiedenis

De Wittevrouwensingel heeft er eind jaren negentig een zijstraat bij gekregen, namelijk de Sint Janshovenstraat in verband met een grondige aanpak in dat gebied. Hier zat vroeger onder andere N.V. Takken's Brandstoffenhandel[2] op de hoek van de Wittevrouwensingel en de Kleine Singel. Deze had achter zijn pand een groot terrein met een enorme bergen steenkool liggen, die bestemd waren om als huisbrandstof te worden verkocht. Doordat Kolenhandel Takken verdween, alsook een aantal woningen die door een poort in de Kapelstraat waren te bereiken, ontstond de mogelijkheid de Sint Janshovenstraat te verlengen tot aan de Wittevrouwensingel.

Fotogalerij

  • Wittevrouwensingel te Utrecht
    Wittevrouwensingel te Utrecht
  • Wittevrouwensingel en de Sint Janshovenstraat
    Wittevrouwensingel en de Sint Janshovenstraat
  • Voormalige Sociale dienst aan de Kleinesingel 88 hoek Wittevrouwensingel
    Voormalige Sociale dienst aan de Kleinesingel 88 hoek Wittevrouwensingel
  • Vaaltbrug gezien vanaf de Wittevrouwensingel met over de brug de Weerdsingel Oostzijde
    Vaaltbrug gezien vanaf de Wittevrouwensingel met over de brug de Weerdsingel Oostzijde
  • Links P.I. Wolvenplein aan de Wittevrouwensingel en rechts in de verte de Vaaltbrug
    Links P.I. Wolvenplein aan de Wittevrouwensingel en rechts in de verte de Vaaltbrug
  • Breyerskameren hoek Wittevrouwensingel 14 en Gasthuisstraat te Utrecht (rijksmonument)
    Breyerskameren hoek Wittevrouwensingel 14 en Gasthuisstraat te Utrecht (rijksmonument)

Externe link

  • Diverse foto's en tekeningen van de Wittevrouwensingel te Utrecht - Het Utrechts Archief

Bronnen, noten en/of referenties

  1. Nederlands architectuurinstituut de Nationale Nederlanden van 1845 aan de Wittevrouwensingel 1 nai.nl
  2. N.V. Takken's Brandstoffenhandel aan de Kleine Singel te Utrecht Het Utrechts Archief
Mediabestanden
Zie de categorie Wittevrouwensingel van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Vlag van provincie Utrecht
· Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) · Sjabloon bewerken
Vlag van de gemeente Utrecht
Straten van Utrecht Wittevrouwen