Vijfvoudige binding
Een vijfvoudige binding is een covalente binding tussen twee atomen door vijf elektronenparen.
Door Philip Power et al. werd in november 2005 voor het eerst een vijfvoudige binding ontdekt[1], die bestaat uit de metaal-metaalbinding Ar–Cr2–Ar (donkerrode kristallen, thermisch stabiel tot 200 °C) met een aryl-rest (Ar = terfenyl-ligand C6H3-2,6-(C6H3-2,6-iPr2)2).
De binding bestaat uit de volgende enkele bindingen[2]:
- Een sigma-binding ontstaan door overlap van twee dz²-orbitalen
- Twee pi-bindingen ontstaan door zijdelingse overlap van een dyz- en een dxz-orbitaal
- Twee delta-bindingen ontstaan door overlap van twee dxy- en dx2-y2-orbitalen
Daarmee onderscheidt de vijfvoudige binding zich alleen door een extra delta-binding van de viervoudige binding.
Ook zijn er vijfvoudige bindingen bekend op basis van N-donorliganden[3].
Synthese
Vijfvoudige bindingen worden meestal verkregen door reductie van een dimetaal met behulp van kaliumgrafiet (KC8). Hierdoor komen valentie-elektronen beschikbaar voor de vijfvoudige binding.
Literatuur
- Laura Gagliardi & Björn O. Roos: "Quantum chemical calculations show that the uranium molecule U2 has a quintuple bond", Nature, 433, S. 848–851 (24. Februar 2005); DOI:10.1038/nature03249; PMID 15729337.
- ↑ Tailuan Nguyen, Andrew D. Sutton, Marcin Brynda, James C. Fettinger, Gary J. Long, Philip P. Power, Synthesis of a Stable Compound with Fivefold Bonding Between Two Chromium(I) Centers, Science 4, November 2005, Vol. 310 no. 5749 S. 844–847. DOI:10.1126/science.1116789.
- ↑ Sylvester Ndambuki, Tom Ziegler, Analysis of the Putative Cr–Cr Quintuple Bond in Ar′CrCrAr′ (Ar′ = C6H3-2,6(C6H3-2,6-Pri2)2) Based on the Combined Natural Orbitals for Chemical Valence and Extended Transition State Method, Inorg. Chem. 2012, 51 (14), S. 7794–7800, DOI:10.1021/ic300824u.
- ↑ Yu-Lun Huang, Duan-Yen Lu, Hsien-Cheng Yu, Jen-Shiang K. Yu, Chia-Wei Hsu, Ting-Shen Kuo, Gene-Hsiang Lee, Yu Wang, Yi-Chou Tsai, Stepwise Construction of the Cr-Cr Quintuple Bond and Its Destruction upon Axial Coordination, Angewandte Chemie International Edition, 2012, Volume 51, Issue 31, S. 7781–7785, DOI:10.1002/anie.201202337.