Primera División 1922 (Uruguay)

Primera División
Land	Uruguay
Bond	AUF
Competitie	Primera División
Seizoensdetails
Seizoen	1922
Kampioen	Club Nacional de Football
Topscorer(s)	Ángel Romano (Club Nacional de Football)
Aantal clubs	12
Algemeen
Opgericht	1900
Website	auf.org.uy
Navigatie
Vorige     Volgende
Portaal    Voetbal

Het seizoen 1922 van de Primera División was het 22e seizoen van de hoogste Uruguayaanse voetbalcompetitie, georganiseerd door de Asociación Uruguaya de Football. De Primera División was een amateurcompetitie, pas vanaf 1932 werd het een professionele competitie.

Er namen twaalf ploegen deel aan de Primera División tijdens het seizoen 1922. Elf ploegen wisten zich vorig seizoen te handhaven en Rampla Juniors FC promoveerde vanuit de Divisional Intermedia. Zij kwamen in de plaats van het gedegradeerde Reformers FC.

Montevideo

Alle teams in de Primera División 1922 waren afkomstig uit Montevideo

Club	Stad	Stadion	Vorig seizoen
Belgrano FC	Montevideo	Onbekend	05 5e
Central FC	Montevideo	Parque Ricci	08 8e
Charley FC	Montevideo	Onbekend	09 9e
Dublin FC	Montevideo	Onbekend	11 11e
Lito CA Lito	Montevideo	Onbekend	06 6e
Liverpool FC	Montevideo	Onbekend	07 7e
Montevideo Wanderers FC	Montevideo	Estadio Belvedere	04 4e
Nacional Club Nacional de Football	Montevideo	Gran Parque Central	02 2e
Peñarol CA Peñarol	Montevideo	Estadio de los Pocitos	01 1e
Rampla Juniors FC	Montevideo	Onbekend	13 1e (Int.)
Universal FC	Montevideo	Parque Salvo	03 3e
Uruguay Onward FC	Montevideo	Onbekend	10 10e

Alle deelnemende clubs speelden tweemaal tegen elkaar (thuis en uit). De ploeg met de meeste punten werd kampioen.

De titelstrijd dit seizoen werd overschaduwd door het zogeheten schisma van het Uruguayaanse voetbal, waardoor titelverdediger CA Peñarol en Central FC tijdens het seizoen uit de competitie werden gezet. Dit leidde tot de oprichting van een dissidente voetbalbond, de Federación Uruguaya de Football (FUF). Pas in 1927 zouden beide clubs weer meestrijden om de landstitel.

Omdat Peñarol vorig seizoen kampioen was geworden, mochten ze om de Copa Aldao spelen tegen de kampioen van Argentinië. Peñarol wilde deze wedstrijd echter niet spelen tegen CA Huracán, de kampioen van de Argentijnse voetbalbond (AAF), maar tegen Racing Club, dat kampioen was geworden van de competitie die georganiseerd werd door de dissidente AAmF.^[1] De Copa Aldao zou uiteindelijk geen doorgang vinden en in september, kort voor de start van het Zuid-Amerikaans kampioenschap, verzocht Peñarol aan de Uruguayaanse voetbalbond (AUF) om tijdens dat toernooi niet tegen Argentinië (vertegenwoordigd door de AAF) te spelen. De AUF ging niet in op het verzoek van Peñarol, waardoor Uruguay uiteindelijk aan het kampioenschap deelnam zonder spelers van de Aurinegros.

Een maand later vroegen Peñarol en Central toestemming om vriendschappelijk te spelen tegen Racing en CA Independiente (dat ook was aangesloten bij de AAmF). De AUF weigerde echter om toestemming te geven, waarop Peñarol en Central dreigden om de Primera División te verlaten als ze niet mochten spelen. Op 12 november vertrokken beide clubs naar Argentinië om tegen Racing en Independiente te spelen. Nog dezelfde dag werden de clubs uit de AUF gezet, waardoor ze niet meer verder konden spelen in de Primera División. Tien dagen later richtten de uitgesloten clubs de FUF op, dat in 1923 begon met het organiseren van hun eigen Uruguayaans kampioenschap.

Op het moment waarop de dissidente clubs werden uitgesloten, waren er nog zes (van de 22) wedstrijden te spelen. Peñarol had op dat moment 27 punten (twaalf gewonnen, drie gelijk en één verloren) en had nog kans om hun titel met succes te verdedigen. Voor de resterende duels van Peñarol en Central werd de overwinning toegekend aan de tegenstander (walk-over). Hierdoor werd de titelstrijd gereduceerd tot een tweestrijd tussen Montevideo Wanderers FC en Club Nacional de Football. Uiteindelijk werd Nacional met één punt voorsprong kampioen van Uruguay. Wanderers werd tweede en nieuwkomer Rampla Juniors FC slaagde er nog in om Peñarol in te halen en de derde plek te behalen.

CA Lito werd vijfde en Belgrano FC, de enige ploeg die van kampioen Nacional wist te winnen, kwam ook nog in het linkerrijtje.^[2] Universal FC (achtste) eindigde voor het eerst in zes jaar buiten de top-vier. De rode lantaarn was voor Dublin FC, dat maar een enkele wedstrijd wist te winnen. De expulsie van Peñarol en Central behoedde Dublin echter voor degradatie.

De Copa Aldao, die werd gespeeld tussen de kampioenen van Argentinië en Uruguay, werd (net als vorig seizoen) niet betwist.^[3] Hierdoor waren er dit seizoen geen internationale bekers waar Uruguayaanse clubs zich voor kwalificeerden.

Eindstand

	Club	Sp.	W	G	V	Pnt.	DV	DT	DS
01.	Club Nacional de Football	22	15	6	1	36	48	7	+41
2.	Montevideo Wanderers FC	22	15	5	2	35	32	9	+23
3.	Rampla Juniors FC	22	10	8	4	28	22	37	–15
4.	CA Peñarol[4]	22	12	3	7	27	36	7	+29
5.	CA Lito	22	8	8	6	24	26	20	+6
6.	Belgrano FC	22	8	7	7	23	16	21	–5
7.	Liverpool FC	22	7	8	7	22	23	13	+10
8.	Universal FC	22	6	9	7	21	22	21	+1
9.	Central FC[4]	22	4	8	10	16	22	15	+7
10.	Uruguay Onward FC	22	4	7	11	15	16	29	–13
11.	Charley FC	22	3	4	15	10	11	45	–34
12.	Dublin FC	22	1	3	18	5	5	55	–50

Legenda

Kleur	Resultaat
	Uit de competitie gezet

Winnaar Primera División 1922
Club Nacional de Football 9e titel

De topscorerstitel ging naar Ángel Romano van landskampioen Nacional met twaalf doelpunten.^[5]

№	Speler	Club(s)	Goals
1.	Ángel Romano	Club Nacional de Football	12