Phytoecia affinis

Phytoecia affinis
Phytoecia affinis
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Arthropoda (Geleedpotigen)
Klasse:Insecta (Insecten)
Orde:Coleoptera (Kevers)
Familie:Cerambycidae (Boktorren)
Onderfamilie:Lamiinae
Geslacht:Phytoecia
Soort
Phytoecia affinis
(Harrer, 1784)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Phytoecia affinis op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Insecten

Phytoecia affinis is een keversoort uit de familie van de boktorren (Cerambycidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1784 door Harrer.[1] Het heeft een breed verspreidingsgebied in Europa.[2]

Omschrijving

Kleine boktor met een gedrongen en robuust lichaam, met een eenkleurige kop die altijd zwart is, waarvan het oranjerode pronotum twee zwarte schijfeeltplekken en dekschilden vertoont die volledig bedekt zijn met zwart of grijs behaard. Korte oranje benen en heupen.[3]

Biologie

P. affinis bewoont weiden, bosranden, onontgonnen tuinen en overwoekerde weiden.

Ontwikkeling van larven in de stengels en ondergrondse delen van verschillende Apiaceae-soorten, meestal op leefgebieden met een hoger bodemvocht, indirect zonovergoten. De larven voeden zich met de stengels en verpoppen zich in de ondergrondse delen van desbetreffende plant. Hij overwintert als larve. Volwassenen zijn actief van eind april tot juli (piek begin mei en juni) en zijn te vinden op de waardplanten/gastheer planten.

De tor leeft gemiddeld 1 jaar lang, al kan het diertje bij ideale omstandigheden ook 2 jaar oud worden.[4]

Volwassen P. affinis hebben een lengte van tussen de 9 - 16 mm.[4]

Bronnen, noten en/of referenties
  1. (fr) Tavakilian, G. (auteur) & Chevillotte, H. (software) (2012) Base de données Titan sur les Cerambycidés ou Longicornes. (bezocht 30 januari 2014)
  2. Mindat.org. www.mindat.org. Geraadpleegd op 4 november 2021.
  3. Phytoecia affinis (Harrer, 1784). Inventaire National du Patrimoine Naturel. Geraadpleegd op 5 november 2021.
  4. a b Phytoecia affinis affinis. www.cerambyx.uochb.cz. Geraadpleegd op 5 november 2021.