Philodendron

Philodendron
Philodendron giganteum
Taxonomische indeling
Rijk: Plantae (Planten) Stam: Embryophyta (Landplanten) Klasse: Spermatopsida (Zaadplanten) Clade: Bedektzadigen Clade: Eenzaadlobbigen Orde: Alismatales Familie: Araceae (Aronskelkfamilie)
Geslacht
Philodendron Schott (1832)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Philodendron op Wikispecies
Portaal    Biologie

Philodendron is een geslacht uit de aronskelkfamilie (Araceae) dat meer dan 600 soorten bevat. De naam is samengesteld uit het Grieks en betekent liefhebber (Philo) van bomen (Dendron). Philodendrons zijn Epifyten.

Planten uit dit geslacht worden gevonden in de tropische bossen van Amerika en het Caraïbisch gebied. Philodendron giganteum komt voor in de nevelwouden op de Nederlandse eilanden Saba (Saba National Land Park) en Sint Eustatius (Quill/Boven National Park) en geldt als de grootste Nederlandse plant.

Veel soorten waaronder de Philodendron scandens en Philodendron tuxtlanum worden gehouden als kamerplant.

Een eeuw na de ontdekking van Amerika werden door de Franse priester en botanicus Charles Plumier de eerste planten beschreven die later als Philodendron ingedeeld zouden worden. In de 18de eeuw werden veel planten die in Zuid-Amerika en het caraïbisch gebied ontdekt werden bij gebrek aan alternatieven als Caladium benoemd.^[1][2] In de 19de eeuw hield de oostenrijker Heinrich Wilhelm Schott zich hiermee bezig en deelde meerdere van deze planten in Syngonium en Philodendron in.^[2] Een belangrijke rol bij deze indeling speelden de laagtebladeren (catafyllen), die nieuw gevormde bladeren bij hun ontwikkeling beschermen.^[1]

Betreffende de groeivorm kunnen Philodendrons in staande en klimmende groepen ingedeeld worden.

Philodendron-soorten worden hoofdzakelijk toegepast als kamerplant. De planten hebben een aantrekkelijk tropisch uiterlijk en zijn tegelijkertijd niet moeilijk in de verzorging.

Onderzoek is gaande naar de farmacologische eigenschappen van philodendrons, baserend op ervaringen in de traditionele heelkunde, zoals bij de behandeling van slangenbeten.^[3] Extrakten van de P. bipinnitifidum blijken pijnstillende en anti-inflammatorische eigenschappen te bezitten.^[4]

De bladeren en vruchten van deze plant bevatten oxalaatkristallen. Er zijn meerdere bronnen die vermelden dat deze giftig zijn bij inname. Onderzoek wijst uit dat een mens zeer grote hoeveelheden binnen moet krijgen voordat deze kristallen schade kunnen veroorzaken. Voor katten is deze hoeveelheid aanzienlijk kleiner. Gezien ze vaak als kamerplant worden gehouden is het zaak hier op te letten.

• USDA over de Philodendronfamilie
• Informatie over achtergronden en verzorging van Philodendrons op mijnplant.info
• Informatie op Plants of the World online

1. ↑ ^{a b} HEINRICH WILHELM SCHOTT. www.aroid.org. Geraadpleegd op 12 september 2024.
2. ↑ ^{a b} Mayo, S. J. (1990). History and Infrageneric Nomenclature of Philodendron (Araceae). Kew Bulletin 45 (1): 37. DOI:10.2307/4114436.
3. ↑ (en) da Costa Guimarães, Noranathan, Freitas-de-Sousa, Luciana A., Scheffer de Souza, Maria Carolina, Oliveira de Almeida, Patrícia D., Dos-Santos, Maria Cristina (2020-09). Evaluation of the anti-snakebite, antimicrobial and antioxidant potential of Philodendron megalophyllum Schott (Araceae), traditionally used in accidents caused by snakes in the western region of Pará, Brazil. Toxicon 184: 99–108. DOI:10.1016/j.toxicon.2020.05.024.
4. ↑ (en) Scapinello, Jaqueline, Müller, Liz Girardi, Schindler, Monica S.Z., Anzollin, Gabriela Sabrina, Siebel, Anna Maria (2019-05). Antinociceptive and anti-inflammatory activities of Philodendron bipinnatifidum Schott ex Endl (Araceae). Journal of Ethnopharmacology 236: 21–30. DOI:10.1016/j.jep.2019.02.037.