Orovenator

Orovenator Status: Uitgestorven Fossiel voorkomen: Vroeg-Perm
Taxonomische indeling
Rijk: Animalia (Dieren) Stam: Chordata (Chordadieren) Klasse: Reptilia (Reptielen) Onderklasse: Diapsida Orde: Incertae sedis Familie: Incertae sedis
Geslacht
Orovenator Reisz, Modesto & Scott, 2011
Typesoort
Orovenator mayorum
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Portaal    Biologie Herpetologie

Orovenator^[1][2][3] is een geslacht van uitgestorven diapside reptielen uit afzettingen van het Vroeg-Perm (Sakmarien) van Oklahoma. Het is bekend van twee gedeeltelijke schedels uit de Richards Spur-vindplaats in Oklahoma. Het holotype OMNH 74606 bestaat uit een gedeeltelijke schedel die de snuit en onderkaak bewaart, en het toegewezen exemplaar OMNH 74607 is een gedeeltelijke schedel die het schedeldak, de wervels en de palatale elementen bewaart.

Het geslacht werd voor het eerst benoemd door Robert R. Reisz, Sean P. Modesto en Diane M. Scott in 2011 en de typesoort is Orovenator mayorum. De geslachtsnaam is een cobinatie van 'berg', ὄρος, oros in het Grieks als verwijzing naar de vindplaats Richards Spur, die bergachtig was tijdens het Perm en 'jager', venator in het Latijn. De soortaanduiding eert Bill en Julie May. Orovenator is de oudste en meest basale neodiapside tot nu toe.

Een herbeschrijving uit 2018 door David Ford en Roger Benson wees uit dat Orovenator veel kenmerken deelde met varanopiden, een groep tetrapoden die traditioneel worden beschouwd als Synapsida (Amniota die nauwer verwant zijn aan zoogdieren dan aan moderne reptielen). Deze voorgestelde nauwe verwantschap tussen Orovenator en de varanopiden maakte Orovenator echter niet tot een synapside; het steunde eerder een plaatsing voor Varanopidae binnen Diapsida.