Hans Mooij (natuurkundige)
Johan Elisa (Hans) Mooij (1941) is een Nederlandse natuurkundige en emeritus hoogleraar van de TU Delft. Hij staat bekend als een van de grondleggers van het vakgebied nanotechnologie.[1]
Mooij promoveerde in 1970[2] onder hoogleraar Jan Berend Westerdijk. Aanvankelijk richtte zijn onderzoek zich op supergeleidende materialen. Later richtte hij zich op nanotechnologie en qubits.[3]
Mooij was werkzaam aan de TU Delft vanaf 1972 tot zijn pensioen in 2006, met een onderbreking van anderhalf jaar, toen hij na zijn promotie bij Shell werkte. Sinds 1993 is hij lid van de KNAW.[4] In 1997 gaf hij een Morris Loeb-lezing aan de Harvard-universiteit. In 2004 werd hij directeur van het Kavli Institute of Nanoscience.[5] In 2011 werd Mooij onderscheiden met de Fritz London Memorial Prijs.
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ Interview met Hans Mooij | TU Delft Repositories. repository.tudelft.nl. Geraadpleegd op 22 maart 2021.
- ↑ Mooij, Johan Elisa. Lattice resonance of alkali halides: Far infra-red measurements at high temperatures. University Press, 1970.
- ↑ Van de olie naar de quantumbits. NRC (18 november 2006). Gearchiveerd op 25 juli 2023. Geraadpleegd op 22 maart 2021.
- ↑ Mooij, Prof. dr. ir. J.E. (Hans) — KNAW. www.knaw.nl. Gearchiveerd op 27 februari 2021. Geraadpleegd op 22 maart 2021.
- ↑ (en) Mooijzaal unveiled in Building 22. TU Delft. Gearchiveerd op 24 februari 2021. Geraadpleegd op 22 maart 2021.
