Eduard von Baumhauer

Eduard von Baumhauer
Eduard von Baumhauer[1]
Eduard von Baumhauer[1]
Geboren 30 mei 1920, Rotterdam
Overleden 27 februari 1941, Noordzee
Land Vlag van Nederland Nederland
Jaren actief 1940 - 1941

Eduard Mari von Baumhauer (Rotterdam, 30 mei 1920 - Noordzee, 27 februari 1941) was een Nederlands verzetsstrijder en Engelandvaarder.[1]

Eduard von Baumhauer was de oudste zoon van de Nederlandse luchtvaartpionier Albert Gillis von Baumhauer en Hildegonda Johanna Gratama. Hij ging in Amsterdam naar het Barlaeus Gymnasium en in 1939 begon hij aan de studie natuurkunde aan de Technische Hogeschool Delft.[1]

Al snel na het begin van het Duitse bezetting ging hij in het verzet: hij hield zich bezig met het roven van pistolen van Duitse militairen en het in brand steken van olieopslagplaatsen. Onder anderen Willem Pahud de Mortanges behoorde tot zijn Delftse vriendengroep. Samen met Arnold Cohen bouwde hij een kano om tot motorboot om te trachten Engeland te bereiken.[1]

Op 25 februari 1941 vertrokken ze, maar al snel stak er op de Noordzee een storm op, waardoor ze beiden verdronken. Het lichaam van Cohen werd nooit gevonden, dat van Von Baumhauer spoelde op 17 juni 1941 aan op Texel.[1][2]

Von Baumhauer is postuum onderscheiden met het verzetsherdenkingskruis.[3]

  • Erelijst van Gevallenen 1940-1945
  • Pagina in Joods Monument over Arnold Cohen, met tevens informatie over Eduard von Baumhauer
Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ a b c d e Delftsche Studenten Raad, Gedenkboek van het verzet der Delftsche studenten en docenten gedurende de jaren 1940-1945, 31-12-1947. p. 47
  2. ↑ Agnes Dessing vermeldt dat in Tulpen voor Wilhelmina op pagina 394. Gearchiveerd op 27 december 2013.
  3. ↑ (nl) TracesOfWar, Baumhauer, von, Eduard Mari. Gezien op 14 september 2016. Gearchiveerd op 5 mei 2021.