Chroniosuchia

Chroniosuchia
Status: Uitgestorven
Fossiel voorkomen: Midden-Perm tot Midden-Trias
Chroniosuchus
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia
Stam:Chordata
Superorde:Reptiliomorpha
Orde
Chroniosuchia
Kuhn, 1970
Madygenerpeton pustulatus
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Chroniosuchia op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie

De Chroniosuchia[1] zijn een orde van uitgestorven tetrapoden die leefden van het Midden-Perm tot het Laat-Trias in wat nu Oost-Europa, Kirgizië, China en Duitsland is. Chroniosuchiërs worden vaak beschouwd als reptiliomorfen, maar sommige recente fylogenetische analyses suggereren in plaats daarvan dat ze stam-tetrapoden zijn. Ze hadden allemaal vrij korte ledematen met een sterke staart en een langwerpige snuit, die enigszins op moderne krokodillen leken. De groep wordt traditioneel beschouwd als een onderorde of orde van labyrinthodonten. Chroniosuchiërs hadden waarschijnlijk ecologische niches als roofdieren langs de rivier, en zijn mogelijk weggeconcurreerd door semiaquatische echte reptielen zoals phytosauriërs in het Laat-Trias. De meeste vormen droegen een zwaar pantser van schubben langs de rug, mogelijk ter bescherming tegen op het land levende roofdieren als therapsiden, of om het axiale skelet te versterken voor voortbeweging op het land. De femorale microanatomie van Chroniosaurus suggereert inderdaad dat hij amfibisch tot terrestrisch was.

Beschrijving

De meest onderscheidende kenmerken van chroniosuchiërs zijn de rijen in elkaar grijpende benige platen, osteodermen genaamd, die van kop tot staart langs hun rug lopen. Het zijn de meest gevonden overblijfselen van chroniosuchiërs. Elk osteoderm is gekoppeld aan een enkele wervel. De osteodermen zijn platte platen die zijn verbonden met de wervelbogen van de wervel door een verlenging van het bot op hun onderoppervlak. De voorste rand van elk osteoderm heeft een paar voorste vleugels die in een inkeping in de achterste rand van het osteoderm ervoor glijden.

Chroniosuchiërs onderscheiden zich van andere vroege reptiliomorfen door het ontbreken van intertemporale botten in de schedel, evenals de aanwezigheid van gaten voor de oogkassen genaamd fenestrae antorbitales. Zoals veel vroege tetrapoden hebben chroniosuchiërs wervels die in drie delen zijn verdeeld: een pleurocentrum en een intercentrum aan de onderkant en een wervelboog aan de bovenkant. Chroniosuchiërs hebben shizomere wervels, wat betekent dat het pleurocentrum het grootste deel van het lichaam van de wervel vormt, terwijl het intercentrum klein en wigvormig is. Uniek is dat de intercentra een bolgewicht vormen met de pleurocentra wat de romp een grote beweeglijkheid moet hebben gegeven.

Taxonomie

  • Familie Chroniosuchidae
Bronnen, noten en/of referenties

Literatuur

  • Golubev, VK (1998a). Narrow-armored Chroniosuchians (Amphibia, Anthracosauromorpha) from the Late Permian of Eastern Europe. Paleontologicheskij Zhurnal 1998(3): 64-73. English translation Paleontological Journal, Vol. 32, No. 3, 1998, pp. 278-287.
  • Golubev, VK (1998b). Revision of the Late Permian chroniosuchians (Amphibia, Anthracosauromorpha) from Eastern Europe. Paleontologicheskij Zhurnal 1998(4): 68- 77. English translation Paleontological Journal, Vol. 32, No. 4, 1998, pp. 390–401.
  • Golubev, VK (1999). A new narrow-armored chroniosuchian (Amphibia, Anthracosauromorpha) from the Late Permian of the East Europe. Paleontologicheskij Zhurnal 1999(2): 43- 50. English translation Paleontological Journal, Vol. 33, No. 2, 1999, pp. 166-173.,
  • Li J. 2000. The most primitive lower tetrapod fauna in China. Science in China (Series D) [Chinese edition] 30 (3): 279-283. [in Chinese, English translation 2001. Science in China (Series D) [English edition] 44 (1): 47-51].
  • Novikov, I. V., & M. A. Shishkin. 2000. Triassic Chroniosuchians (Amphibia, Anthracosauromorpha) and the evolution of trunk dermal scutes in bystrowianids. Paleontological Journal 34 (Suppl. 2): 165-178.
  • Tverdokhlebov, V. P., G. I. Tverdokhlebova, A. V. Minikh, M. V. Surkov & M. J. Benton. 2005. Upper Permian vertebrates and their sedimentological context in the South Urals, Russia. Earth-Science Reviews 69: 27-77.
  • Clack, J.A. and Klembara, J, 2008, An articulated specimen of Chroniosaurus dongusensis, and the morphology and relationships of the chroniosuchids SVPCA abstract p. 17
  • Witzmann, F., Schoch, R. R., and Maisch, M. W., 2008, A relict basal tetrapod from Germany: first evidence of a Triassic chroniosuchian outside Russia: Naturwissenschaften, v. 95, p. 67-72.
  • Rainer R. Schoch, Sebastian Voigt, Michael Buchwitz (2010). "A chroniosuchid from the Triassic of Kyrgyzstan and analysis of chroniosuchian relationships". Zoological Journal of the Linnean Society 160 (3): 515–530. doi:10.1111/j.1096-3642.2009.00613.x.
  • Buchwitz, M.; Voigt, S. (2010). "Peculiar carapace structure of a Triassic chroniosuchian implies evolutionary shift in trunk flexibility". Journal of Vertebrate Paleontology 30 (6): 1697–1708. doi:10.1080/02724634.2010.521685
  • Buchwitz, M.; Foth, C.; Kogan, I.; Voigt, S. (2012). "On the use of osteoderm features in a phylogenetic approach on the internal relationships of the Chroniosuchia (Tetrapoda: Reptiliomorpha)". Palaeontology 55 (3): 623–640. doi:10.1111/j.1475-4983.2012.01137.x.
  • M. A. Shishkin, I. V. Novikov, and J. Fortuny. 2014. New Bystrowianid Chroniosuchians (Amphibia, Anthracosauromorpha) from the Triassic of Russia and Diversification of Bystrowianidae. Paleontological Journal 48(5):512-522
  • S. Jiang, S.-A. Ji, and J. Mo. 2017. First record of bystrowianid chroniosuchians (Amphibia: Anthracomorpha) from the Middle Permian of China. Acta Palaeontologica Sinica 91(5):1523-1529
  • Arbez, Thomas; Sidor, Christian; Steyer, J.-Sebastien (2018). "Laosuchus naga gen. et sp. nov., a new chroniosuchian from South-East Asia (Laos) with internal structures revealed by micro-CT scan and discussion of its palaeobiology". Journal of Systematic Palaeontology. doi:10.1080/14772019.2018.1504827

Noten

  1. ↑ Fossilworks: Chroniosuchia. www.fossilworks.org. Geraadpleegd op 14-10-2022.
  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Chroniosuchia op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.