Axiniet
Axiniet | ||||
---|---|---|---|---|
Mineraal | ||||
Chemische formule | Ca2( Fe,Mg, Mn)Al2[(BO3)(OH) (Si4O12)] | |||
Kleur | Bruin, oranjegeel, grijs, violet, groen, blauw | |||
Streepkleur | wit | |||
Hardheid | 6,5-7 | |||
Glans | Glasglans | |||
Opaciteit | Doorzichtig, doorschijnend | |||
Breuk | Schelpvormig | |||
Splijting | Volkomen | |||
Kristaloptiek | ||||
Dubbele breking | -0,010 tot -0,012 | |||
Dispersie | Groot | |||
Fluorescentie | rood,oranje | |||
Luminescentie | Soms violet tot oranje | |||
Pleochroïsme | Sterk, trichroisme, met blote oog waarneembaar | |||
Overige eigenschappen | ||||
Veredeling | Niet bekend | |||
Bijzondere kenmerken | Soms alexandriet-effect | |||
Lijst van mineralen | ||||
|
Axiniet is een mineraal, een bruin tot violet-bruin, of roodachtig-bruin gelammeleerd sorosilicaat bestaande uit calcium, aluminium en boor, en is genoemd naar het Griekse woord 'Axe' (bijl), vanwege de vorm van het kristal. Het mineraal werd al in 1797 genoemd door René Just Haüy, maar zelden als edelsteen vermeld.
Ontstaan
In alpiene skarnen en aders en in metamorfieten.
Voorkomen
In edelsteenkwaliteit komt axiniet voor in Brazilië en in de Verenigde Staten in Californië en New Jersey. In Nevada en in Tanzania hebben axinieten een alexandriet-effect. Grotere kristallen vindt men in Mexico, violette stenen komen uit Australië, Rusland, Tadzjikistan, Frankrijk, Zwitserland, Noorwegen en Finland.
Bewerking
Vergelijkbare mineralen
Determinatie
Hardheid, soortelijk gewicht, optisch.
Aanbeveling
Men kan axinieten alleen met zeepwater reinigen, de stenen zijn gevoelig voor warmte.